Psalms 47

Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

För sångmästaren; av Koras söner; en psalm.

Al gij volken, klapt in de hand; juicht Gode met een stem van vreugdegezang.

 Klappen i händerna,      alla folk,  höjen jubel till Gud      med fröjderop.

Want de HEERE, de Allerhoogste, is vreselijk, een groot Koning over de ganse aarde.

 Ty HERREN är den Högste,      fruktansvärd är han,  en stor konung      över hela jorden.

Hij brengt de volken onder ons, en de natiën onder onze voeten.

 Han tvingar folk under oss  och folkslag under våra fötter.

Hij verkiest voor ons onze erfenis, de heerlijkheid van Jakob, dien Hij heeft liefgehad. Sela.

 Han utväljer åt oss vår arvedel,  Jakobs, hans älskades, stolthet.  Sela.

God vaart op met gejuich, de HEERE met geklank der bazuin.

 Gud har farit upp under jubel,  HERREN, under basuners ljud.

Psalmzingt Gode, psalmzingt! Psalmzingt onzen Koning, psalmzingt!

 Lovsjungen Gud, lovsjungen;  lovsjungen vår konung, lovsjungen.

Want God is een Koning der ganse aarde; psalmzingt met een onderwijzing!

 Ty Gud är konung över hela jorden;  lovsjungen honom med en sång.

God regeert over de heidenen; God zit op den troon Zijner heiligheid. De edelen der volken zijn verzameld tot het volk van den God van Abraham; want de schilden der aarde zijn Godes. Hij is zeer verheven!

 Gud är nu konung över hedningarna,  Gud har satt sig på sin heliga tron. [ (Psalms 47:10)  Folkens ypperste hava församlat sig  till att bliva ett Abrahams Guds folk.  Ty Gud tillhöra de som äro jordens sköldar;  högt är han upphöjd. ]