Psalms 114

Toen Israël uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

 När Israel drog ut ur Egypten,  Jakobs hus ut ifrån folket med främmande tunga,

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israël Zijn volkomene heerschappij.

 då vart Juda hans helgedom,  Israel hans herradöme.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

 Havet såg det och flydde,  Jordan vände tillbaka.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

 Bergen hoppade såsom vädurar,  höjderna såsom lamm.

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

 Varför flyr du undan, du hav?  Du Jordan, varför vänder du tillbaka?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

 I berg, varför hoppen I såsom vädurar,  I höjder, såsom lamm?

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

 För Herren må du väl bäva, du jord,  för Jakobs Guds ansikte,

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

 för honom som förvandlar klippan till en vattenrik sjö,  hårda stenen till en vattenkälla.