Psalms 95

Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.
Veniţi să cîntăm cu veselie Domnului, şi să strigăm de bucurie către Stînca mîntuirii noastre.
Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.
Să mergem înaintea Lui cu laude, să facem să răsune cîntece în cinstea Lui!
Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;
Căci Domnul este un Dumnezeu mare, este un Împărat mare mai pesus de toţi dumnezeii.
In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;
El ţine în mînă adîncimile pămîntului, şi vîrfurile munţilor sînt ale Lui.
Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.
A Lui este marea, El a făcut -o, şi mînile Lui au întocmi uscatul:
Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.
veniţi să ne închinăm şi să ne smerim, să ne plecăm genunchiul înaintea Domnului, Făcătorului nostru!
Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,
Căci El este Dumnezeul nostru, şi noi sîntem poporul păşunei Lui, turma, pe care o povăţuieşte mîna Lui... O! de aţi asculta azi glasul Lui! -
Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;
,,Nu vă împetriţi inima, ca la Meriba, ca în ziua dela Masa, în pustie,
Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.
unde părinţii voştri M'au ispitit, şi M'au încercat, măcarcă văzuseră lucrările Mele.
Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.
Patruzeci de ani M'am scîrbit de neamul acesta, şi am zis: ,,Este un popor cu inima rătăcită; ei nu cunosc căile Mele.``
Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!
De aceea am jurat în mînia Mea: ,,Nu vom intra în odihna Mea!``