Psalms 49

Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

(Către mai marele cîntăreţilor. Un psalm al fiilor lui Core.) Ascultaţi lucrul acesta, toate popoarele, luaţi aminte, toţi locuitorii lumii:

Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,

mici şi mari, bogaţi şi săraci!

Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

Gura mea va vorbi cuvinte înţelepte, şi inima mea are gînduri pline de judecată.

Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

Eu îmi plec urechea la pildele care îmi sînt însuflate, îmi încep cîntarea în sunetul arfei.

Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

Pentru ce să mă tem în zilele nenorocirii, cînd mă înconjoară nelegiuirea protivnicilor mei?

Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

Ei se încred în avuţiile lor, şi se fălesc cu bogăţia lor cea mare.

Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

Dar nu pot să se răscumpere unul pe altul, nici să dea lui Dumnezeu preţul răscumpărării.

Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

Răscumpărarea sufletului lor este aşa de scumpă, că nu se va face niciodată.

(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

Nu vor trăi pe vecie, nu pot să nu vadă mormîntul.

Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

Da, îl vor vedea: căci înţelepţii mor, nebunul şi prostul deopotrivă pier, şi lasă altora avuţiile lor.

Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

Ei îşi închipuiesc că vecinice le vor fi casele, că locuinţele lor vor dăinui din veac în veac, ei, cari dau numele lor la ţări întregi.

Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

Dar omul pus în cinste nu dăinuieşte, ci este ca dobitoacele cari se taie.

De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

Iată ce soartă au ei, cei plini de atîta încredere, precum şi cei ce îi urmează, cărora le plac cuvintele lor. -

Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. Sela.

Sînt duşi ca o turmă în locuinţa morţilor, îi paşte moartea, şi în curînd oamenii fără prihană îi calcă în picioare: li se duce frumuseţa, şi locuinţa morţilor le este locaşul.

Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning.

Dar mie Dumnezeu îmi va scăpa sufletul din locuinţa morţilor, căci mă va lua supt ocrotirea Lui. -

Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. Sela.

Nu te teme cînd se îmbogăţeşte cineva, şi cînd i se înmulţesc vistieriile casei;

Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

căci nu ia nimic cu el cînd moare: vistieriile lui nu se pogoară după el.

Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

Să se tot creadă omul fericit în viaţă, să se tot laude cu bucuriile pe cari şi le face,

Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

căci tot în locuinţa părinţilor săi va merge, şi nu va mai vedea lumina niciodată.

Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien. De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

Omul pus în cinste, şi fără pricepere, este ca dobitoacele pe cari le tai.