Psalms 104

Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.

Binecuvîntează, suflete, pe Domnul! Doamne, Dumnezeule, Tu eşti nemărginit de mare! Tu eşti îmbrăcat cu strălucire şi măreţie!

Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.

Te înveleşti cu lumina ca şi cu o manta; întinzi cerurile ca un cort.

Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.

Cu apele Îţi întocmeşti vîrful locuinţei Tale; din nori Îţi faci carul, şi umbli pe aripile vîntului.

Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.

Din vînturi Îţi faci soli, şi din flăcări de foc, slujitori.

Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.

Tu ai aşezat pămîntul pe temeliile lui, şi niciodată nu se va clătina.

Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.

Tu îl acoperisei cu adîncul cum l-ai acoperi cu o haină; apele stăteau pe munţi,

Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.

dar, la ameninţarea Ta, au fugit, la glasul tunetului Tău au luat -o la fugă,

De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.

suindu-se pe munţi şi pogorîndu-se în văi, pînă la locul, pe care li -l hotărîsei Tu.

Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.

Le-ai pus o margine, pe care nu trebuie s'o treacă, pentruca să nu se mai întoarcă să acopere pămîntul.

Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.

Tu faci să ţîşnească izvoarele în văi, şi ele curg printre munţi.

Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.

Tu adăpi la ele toate fiarele cîmpului; în ele îşi potolesc setea măgarii sălbatici.

Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.

Păsările cerului locuiesc pe marginile lor, şi fac să le răsune glasul printre ramuri.

Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.

Din locaşul Tău cel înalt Tu uzi munţii; şi se satură pămîntul de rodul lucrărilor Tale.

Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.

Tu faci să crească iarba pentru vite, şi verdeţuri pentru nevoile omului, ca pămîntul să dea hrană:

En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.

vin, care înveseleşte inima omului, untdelemn, care -i înfrumuseţează faţa, şi pîne, care -i întăreşte inima.

De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;

Se udă copacii Domnului, cedrii din Liban, pe cari i -a sădit El.

Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.

În ei îşi fac păsările cuiburi; iar cocostîrcul îşi are locuinţa în chiparoşi;

De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.

munţii cei înalţi sînt pentru ţapii sălbatici, iar stîncile sînt adăpost pentru iepuri.

Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.

El a făcut luna ca să arate vremile; soarele ştie cînd trebuie să apună.

Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:

Tu aduci întunerecul, şi se face noapte: atunci toate fiarele pădurilor se pun în mişcare;

De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.

puii de lei mugesc după pradă, şi îşi cer hrana dela Dumnezeu.

De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.

Cînd răsare soarele, ele fug înapoi, şi se culcă în vizuinile lor.

De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.

Dar omul iese la lucrul său, şi la munca lui, pînă seara.

Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.

Cît de multe sînt lucrările Tale, Doamne! Tu pe toate le-ai făcut cu înţelepciune, şi pămîntul este plin de făpturile Tale.

Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.

Iată marea cea întinsă şi mare: în ea se mişcă nenumărate vieţuitoare mici şi mari.

Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.

Acolo în ea, umblă corăbiile, şi în ea este leviatanul acela pe care l-ai făcut să se joace în valurile ei.

Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.

Toate aceste vieţuitoare Te aşteaptă, ca să le dai hrana la vreme.

Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.

Le -o dai Tu, ele o primesc; Îţi deschizi Tu mîna, ele se satură de bunătăţile Tale.

Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.

Îţi ascunzi Tu Faţa, ele tremură; le iei Tu suflarea: ele mor, şi se întorc în ţărîna lor.

Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.

Îţi trimeţi Tu suflarea: ele sînt zidite, şi înoieşti astfel faţa pămîntului.

De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.

În veci să ţină slava Domnului! Să Se bucure Domnul de lucrările Lui!

Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.

El priveşte pămîntul, şi pămîntul se cutremură; atinge munţii, şi ei fumegă.

Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.

Voi cînta Domnului cît voi trăi, voi lăuda pe Dumnezeul meu cît voi fi.

Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.

Fie plăcute Lui cuvintele mele! Mă bucur de Domnul.

De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!

Să piară păcătoşii de pe pămînt, şi cei răi să nu mai fie! Binecuvintează, suflete, pe Domnul! Lăudaţi pe Domnul!