Proverbs 5

Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
Fiule, ia aminte la înţelepciunea mea, şi pleacă urechea la învăţătura mea,
Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
ca să fii cu chibzuinţă, şi buzele tale să aibă cunoştinţă.
Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
Căci buzele femeii străine strecoară miere, şi cerul gurii ei este mai lunecos decît untdelemnul;
Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
dar la urmă este amară ca pelinul, ascuţită ca o sabie cu două tăişuri.
Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.
Picioarele ei pogoară la moarte, paşii ei dau în locuinţa morţilor.
Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
Aşa că ea nu poate găsi calea vieţii, rătăceşte în căile ei, şi nu ştie unde merge.
Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
Şi acum, fiilor, ascultaţi-mă, şi nu vă abateţi dela cuvintele gurii mele:
Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
depărtează-te de drumul care duce la ea, şi nu te apropia de uşa casei ei,
Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
ca nu cumva să-ţi dai altora vlaga ta, şi unui om fără milă anii tăi;
Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
ca nu cumva nişte străini să se sature de averea ta, şi tu să te trudeşti pentru casa altuia;
En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
ca nu cumva să gemi, la urmă, cînd carnea şi trupul ţi se vor istovi,
En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
şi să zici: ,,Cum am putut eu să urăsc certarea, şi cum a dispreţuit inima mea mustrarea?
En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
Cum am putut să n'ascult glasul învăţătorilor mei, şi să nu iau aminte la ceice mă învăţau?
Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
Cît pe ce să mă nenorocesc de tot în mijlocul poporului şi adunării!``
Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
Bea apă din fîntîna ta, şi din izvoarele puţului tău.
Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
Ce, vrei să ţi se verse izvoarele afară? Şi să-ţi curgă rîurile pe pieţele de obşte?
Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
Lasă-le să fie numai pentru tine, şi nu pentru străinii de lîngă tine.
Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
Izvorul tău să fie binecuvîntat, şi bucură-te de nevasta tinereţii tale.
Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
Cerboaică iubită, căprioară plăcută: fii îmbătat tot timpul de drăgălăşiile ei, fii îndrăgostit necurmat de dragostea ei!
En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
Şi pentruce, fiule, ai fi îndrăgostit de o străină, şi ai îmbrăţişa sînul unei necunoscute?
Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
Căci căile omului sînt lămurite înaintea ochilor Domnului, şi El vede toate cărările lui.
Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
Cel rău este prins în înseşi nelegiuirile lui, şi este apucat de legăturile păcatului lui.
Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
El va muri din lipsă de înfrînare, se va poticni din prea multa lui nebunie.