Lamentations 5

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

,,Adu-Ţi aminte, Doamne, de ce ni s'a întîmplat! Uită-Te şi vezi-ne ocara!

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Moştenirea noastră a trecut la nişte străini, casele noastre la cei din alte ţări!

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

Am rămas orfani, fără tată; mamele noastre sînt ca nişte văduve.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Apa noastră o bem pe bani, şi lemnele noastre trebuie să le plătim.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Prigonitorii ne urmăresc cu îndîrjire, şi cînd obosim, nu ne dau odihnă.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Am întins mîna spre Egipt, spre Asiria, ca să ne săturăm de pîne.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Părinţii noştri, cari au păcătuit, nu mai sînt, iar noi le purtăm păcatele.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Robii ne stăpînesc, şi nimeni nu ne izbăveşte din mînile lor.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Ne căutăm pînea cu primejdia vieţii noastre, căci ne ameninţă sabia în pustie.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Ne arde pielea ca un cuptor, de frigurile foamei.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Au necinstit pe femei în Sion, pe fecioare în cetăţile lui Iuda.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Mai marii noştri au fost spînzuraţi de mînile lor; Bătrînilor nu le -a dat nici o cinste

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Tinerii au fost puşi să rîşnească, şi copiii cădeau supt poverile de lemn.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Bătrînii nu se mai duc la poartă, şi tinerii au încetat să mai cînte.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

S'a dus bucuria din inimile noastre, şi jalea a luat locul jocurilor noastre.

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

A căzut cununa de pe capul nostru! Vai de noi, căci am păcătuit!

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Dacă ne doare inima, dacă ni s'au întunecat ochii,

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

este din pricină că muntele Sionului este pustiit, din pricină că se plimbă şacalii prin el.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Dar Tu, Doamne, împărăţeşti pe vecie; scaunul Tău de domnie dăinuieşte din neam în neam!

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Pentruce să ne uiţi pe vecie, şi să ne părăseşti pentru multă vreme?

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Întoarce-ne la Tine, Doamne, şi ne vom întoarce! Dă-ne iarăş zile ca cele de odinioară!

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?

Să ne fi lepădat Tu de tot oare, şi să Te fi mîniat Tu pe noi peste măsură de mult