Job 29

En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

Iov a luat din nou cuvîntul în pilde, şi a zis:

Och, of ik ware, gelijk in de vorige maanden, gelijk in de dagen, toen God mij bewaarde!

,,Oh! cum nu pot să fiu ca în lunile trecute, ca în zilele cînd mă păzea Dumnezeu,

Toen Hij Zijn lamp deed schijnen over mijn hoofd, en ik bij Zijn licht de duisternis doorwandelde;

cînd candela Lui strălucea deasupra capului meu, şi Lumina lui mă călăuzea în întunerec!

Gelijk als ik was in de dagen mijner jonkheid, toen Gods verborgenheid over mijn tent was;

Cum nu sînt ca în zilele puterii mele, cînd Dumnezeu veghea ca un prieten peste cortul meu,

Toen de Almachtige nog met mij was, en mijn jongens rondom mij;

cînd Cel Atotputernic încă era cu mine, şi cînd copiii mei stăteau în jurul meu;

Toen ik mijn gangen wies in boter, en de rots bij mij oliebeken uitgoot;

cînd mi se scăldau paşii în smîntînă, şi stînca vărsa lîngă mine pîraie de untdelemn!

Toen ik uitging naar de poort door de stad, toen ik mijn stoel op de straat liet bereiden.

Dacă ieşeam să mă duc la poarta cetăţii, şi dacă îmi pregăteam un scaun în piaţă,

De jongens zagen mij, en verstaken zich, en de stokouden rezen op en stonden.

tinerii se trăgeau înapoi la apropierea mea, bătrînii se sculau şi stăteau în picioare.

De oversten hielden de woorden in, en leiden de hand op hun mond.

Mai marii îşi opriau cuvîntările, şi îşi puneau mîna la gură.

De stem der vorsten verstak zich, en hun tong kleefde aan hun gehemelte.

Glasul căpeteniilor tăcea, şi li se lipea limba de cerul gurii.

Als een oor mij hoorde, zo hield het mij gelukzalig; als mij een oog zag, zo getuigde het van mij.

Urechea care mă auzea, mă numea fericit, ochiul care mă vedea mă lăuda.

Want ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had.

Căci scăpam pe săracul care cerea ajutor, şi pe orfanul lipsit de sprijin.

De zegen desgenen, die verloren ging, kwam op mij; en het hart der weduwe deed ik vrolijk zingen.

Binecuvîntarea nenorocitului venea peste mine, umpleam de bucurie inima văduvei.

Ik bekleedde mij met gerechtigheid, en zij bekleedde mij; mijn oordeel was als een mantel en vorstelijke hoed.

Mă îmbrăcam cu dreptatea şi -i slujeam de îmbrăcăminte, neprihănirea îmi era manta şi turban.

Den blinden was ik tot ogen, en den kreupelen was ik tot voeten.

Orbului îi eram ochi, şi şchiopului picior.

Ik was den nooddruftigen een vader; en het geschil, dat ik niet wist, dat onderzocht ik.

Celor nenorociţi le eram tată, şi cercetam pricina celui necunoscut.

En ik verbrak de baktanden des verkeerden, en wierp den roof uit zijn tanden.

Rupeam falca celui nedrept, şi -i smulgeam prada din dinţi.

En ik zeide: Ik zal in mijn nest den geest geven, en ik zal de dagen vermenigvuldigen als het zand.

Atunci ziceam: ,În cuibul meu voi muri, zilele mele vor fi multe ca nisipul.

Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.

Apa va pătrunde în rădăcinile mele, roua va sta toată noaptea peste ramurile mele.

Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.

Slava mea va înverzi neîncetat, şi arcul îmi va întineri în mînă.`

Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.

Oamenii mă ascultau şi aşteptau, tăceau înaintea sfaturilor mele.

Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.

După cuvîntările mele, niciunul nu răspundea, şi cuvîntul meu era pentru toţi o rouă binefăcătoare.

Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.

Mă aşteptau ca pe ploaie, căscau gura ca după ploaia de primăvară.

Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.

Cînd li se muia inima, le zîmbeam. şi nu puteau izgoni seninătatea de pe fruntea mea.

Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.

Îmi plăcea să mă duc la ei, şi mă aşezam în fruntea lor; eram ca un împărat în mijlocul unei oştiri, ca un mîngîietor lîngă nişte întristaţi.