Job 28

Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

Argintul are o mină de unde se scoate, şi aurul are un loc de unde este scos ca să fie curăţit.

Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

Ferul se scoate din pămînt, şi piatra se topeşte ca să dea arama.

Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

Omul pune capăt întunerecului, cercetează, pînă în ţinuturile cele mai adînci, pietrele ascunse în negura şi în umbra morţii.

Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

Sapă o fîntînă departe de locurile locuite; picioarele nu -i mai sînt de ajutor, stă atîrnat şi se clatină, departe de locuinţele omeneşti.

Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

Pămîntul, de unde iese pînea, este răscolit în lăuntrul lui ca de foc,

Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

pietrele lui cuprind safir, şi în el se găseşte pulbere de aur.

De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

Pasărea de pradă nu -i cunoaşte cărarea. Ochiul vulturului n'a zărit -o,

De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

cele mai trufaşe dobitoace n'au călcat pe ea, şi leul n'a trecut niciodată pe ea.

Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

Omul îşi pune mîna pe stînca de cremene, şi răstoarnă munţii din rădăcină.

In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

Sapă şanţuri în stînci, şi ochiul lui priveşte tot ce este de preţ în ele.

Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

Opreşte curgerea apelor, şi scoate la lumină ce este ascuns.

Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

Dar înţelepciunea unde se găseşte? Unde este locuinţa priceperii?

De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

Omul nu -i cunoaşte preţul, ea nu se găseşte în pămîntul celor vii.

De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

Adîncul zice: ,Nu este în mine`, şi marea zice: ,Nu este la mine.`;

Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

Ea nu se dă în schimbul aurului curat, nu se cumpără cîntărindu-se cu argint;

Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

nu se cîntăreşte pe aurul din Ofir, nici pe onixul cel scump, nici pe safir.

Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

Nu se poate asemăna cu aurul, nici cu diamantul, nu se poate schimba cu un vas de aur ales.

De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

Mărgeanul şi cristalul nu sînt nimic pe lîngă ea: înţelepciunea preţuieşte mai mult decît mărgăritarele.

Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

Topazul din Etiopia nu este ca ea, şi aurul curat nu se cumpăneşte cu ea.

Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

De unde vine atunci înţelepciunea? Unde este locuinţa priceperii?

Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

Este ascunsă de ochii tuturor celor vii, este ascunsă de păsările cerului.

Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

Adîncul şi moartea zic: ,Noi am auzit vorbindu-se de ea.`

God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

Dumnezeu îi ştie drumul, El îi cunoaşte locuinţa.

Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

Căci El vede pînă la marginile pămîntului, zăreşte totul subt ceruri.

Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

Cînd a rînduit greutatea vîntului, şi cînd a hotărît măsura apelor,

Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

cînd a dat legi ploii, şi cînd a însemnat drumul fulgerului şi tunetului,

Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

atunci a văzut înţelepciunea şi a arătat -o, i -a pus temeliile şi a pus -o la încercare.

Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

Apoi a zis omului: ,Iată, frica de Domnul, aceasta este înţelepciunea; depărtarea de rău, este pricepere.`