Job 4

Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Zo wij een woord opnemen tegen u, zult gij verdrietig zijn? Nochtans wie zal zich van woorden kunnen onthouden?

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

Zie, gij hebt velen onderwezen, en gij hebt slappe handen gesterkt;

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

Uw woorden hebben den struikelende opgericht, en de krommende knieën hebt gij vastgesteld;

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

Maar nu komt het aan u, en gij zijt verdrietig; het raakt tot u, en gij wordt beroerd.

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Was niet uw vreze Gods uw hoop, en de oprechtheid uwer wegen uw verwachting?

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

Gedenk toch, wie is de onschuldige, die vergaan zij; en waar zijn de oprechten verdelgd?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Maar gelijk als ik gezien heb: die ondeugd ploegen, en moeite zaaien, maaien dezelve.

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

Van den adem Gods vergaan zij, en van het geblaas van Zijn neus worden zij verdaan.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

De brulling des leeuws, en de stem des fellen leeuws, en de tanden der jonge leeuwen worden verbroken.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

De oude leeuw vergaat, omdat er geen roof is, en de jongens eens oudachtigen leeuws worden verstrooid.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Voorts is tot mij een woord heimelijk gebracht, en mijn oor heeft een weinigje daarvan gevat;

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

Onder de gedachten van de gezichten des nachts, als diepe slaap valt op de mensen;

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

Kwam mij schrik en beving over, en verschrikte de veelheid mijner beenderen.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Toen ging voorbij mijn aangezicht een geest; hij deed het haar mijns vleses te berge rijzen.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

Hij stond, doch ik kende zijn gedaante niet; een beeltenis was voor mijn ogen; er was stilte, en ik hoorde een stem, zeggende:

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

Zou een mens rechtvaardiger zijn dan God? Zou een man reiner zijn dan zijn Maker?

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

Zie, op Zijn knechten zou Hij niet vertrouwen; hoewel Hij in Zijn engelen klaarheid gesteld heeft.

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

Hoeveel te min op degenen, die lemen huizen bewonen, welker grondslag in het stof is? Zij worden verbrijzeld voor de motten.

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

Van den morgen tot den avond worden zij vermorzeld; zonder dat men er acht op slaat, vergaan zij in eeuwigheid.

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

Verreist niet hun uitnemendheid met hen? Zij sterven, maar niet in wijsheid.

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.