Psalms 129

Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israël;

En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -

Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.

Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.

De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.

Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,

Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:

Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.

En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!