Psalms 102

Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN.
He inoi na te ngakau mamae, i a ia e pehia ana, a maringi a wai ana tana tangi ki te aroaro o Ihowa. Whakarongo ki taku inoi, e Ihowa, kia puta atu taku tangi ki a koe.
O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.
Kaua e huna tou mata ki ahau i te ra e pouri ai ahau; whakatitahatia mai tou taringa ki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau i te ra e karanga ai ahau.
Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.
Ka memeha hoki oku ra ano he paoa: ka kaia oku wheua ano he motumotu.
Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.
Kua pakia toku ngakau, kua memenge, ano he tarutaru; i wareware ai ahau ki te kai i taku taro.
Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.
Piri tonu oku iwi ki toku kiri i toku reo aue.
Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.
He rite ahau ki te matuku i te koraha, ki te koukou i te wahi mokemoke.
Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.
Mataara tonu ahau; toku rite kei te pihoihoi mokemoke i runga i te tuanui.
Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.
E tawai ana oku hoariri ki ahau i te ra roa; ko te hunga e porangirangi ana mai ki ahau, ko ahau ta ratou oati.
Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.
Kainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata.
Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.
I tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe.
Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.
He rite oku ra ki te atarangi e whakawairua kau ana: a kua memenge ahau ano he tarutaru.
Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.
Ko koe ia, e Ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa.
Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.
Tera koe e whakatika, e aroha ki a Hiona; kua taka mai hoki te wa, ae ra, te tino wa, hei atawhainga i a ia.
Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.
E manakohia ana hoki e au pononga ona kohatu, e awangawanga ana ki tona puehu.
Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.
Penei ka wehingia te ingoa o Ihowa e nga tauiwi, tou kororia hoki e nga kingi katoa o te whenua.
Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.
Na Ihowa hoki i hanga a Hiona, kua kitea ia i tona kororia.
Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,
Kua tahuri ia ki te inoi a te rawakore: kihai i whakahawea ki ta ratou inoi.
Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;
Ka tuhituhia tenei mo to muri whakatupuranga: a ka whakamoemiti ki a Ihowa te iwi meake hanga.
Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;
Mona i titiro iho i te tiketike o tona wahi tapu: i titiro iho a Ihowa i te rangi ki te whenua;
Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;
Ki te whakarongo ki te aue a te herehere, ki te wewete i te hunga kua motuhia mo te mate;
Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;
Kia whakapuakina ai te ingo o Ihowa i Hiona, me te whakamoemiti ki a ia i Hiruharama;
Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;
I te huihuinga o nga iwi, o nga kingitanga, ki te mahi ki a Ihowa.
Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.
Whakangoikoretia iho e ia toku kaha i te ara: kua torutoru i a ia oku ra.
Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.
I mea ahau, E toku Atua, kaua ahau e tangohia i waenganui o oku ra: kei nga whakatupuranga katoa ou tau.
Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.
Nonamata te whenua i whakaturia ai e koe, a he mahi nga rangi na ou ringa.
Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;
Ko era e hemo atu, ko koe ia e mau tonu: ae ra, ka tawhitotia katoatia me he weweru; ka whakaputaia ketia ratou e koe ano he kakahu, a ka whakaputaia ketia.
Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.
Ko koe ia, ko koe tonu, kahore hoki he mutunga o ou tau.
Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geƫindigd worden. De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.
Ka whai nohoanga nga tama a au pononga, ka pumau o ratou uri ki tou aroaro.