Proverbs 7

Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
E taku tama, puritia aku kupu, huna aku whakahau ki roto ki a koe.
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
Puritia aku whakahau, a ka ora; taku ture, ano ko te whatupango o tou kanohi.
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
Herea ki ou maihao; tuhituhia, ko tou ngakau ano hei papa.
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
Ki atu ki te whakaaro nui, He tuahine koe noku; kiia hoki te matauranga ko tou whanaunga wahine:
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
Kia ai enei hei tiaki i a koe kei he i te wahine ke, i te wahine ke, he korero whakapati nei ana.
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
I titiro atu hoki ahau i te matapihi o toku whare i roto i toku whakakahokaho;
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
A i matakitaki ahau i roto i nga kuware, i kite i roto i nga taitama, i tetahi tamaiti kahore rawa he whakaaro,
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
E haere ana i te ara i te wahi tata e piko atu ai ki a ia, a haere ana ia i te ara ki tona whare.
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
I te kakarauritanga, i te ahiahi o te ra, i te titiwhatanga o te po, i te pouri kerekere.
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
Na, kua tutaki tetahi wahine ki a ia, he kakahu puremu tona, he ngakau hianga.
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
He mangai koroki tona, he tohetohe; ko ona waewae, kahore e tau ki tona whare:
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
Inaianei kei nga ara ia, inamata kei nga waharoa, e tauwhanga ana i nga kokinga katoa.
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
Koia i hopukia ai ia e ia, kei te kihi i a ia, a ka mea atu ki a ia, me te whakatoi ano i tona mata,
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
He patunga mo te pai kei ahau; no tenei ra nei ahau i whakamana ai i aku kupu taurangi;
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
Koia ahau i haere mai ai ki te whakatau i a koe, ki te ata rapu i tou mata, a ka kitea nei koe e ahau.
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
Ko toku moenga kua horahia e ahau, whakapaipai rawa ki te kaitaka, ki nga kakahu purepure no te rinena o Ihipa.
Ik heb mijn leger met mirre, aloƫ en kaneel welriekende gemaakt;
Kua ruia e ahau toku moenga ki nga mea whakakakara, ki te maira, ki te aroe, ki te hinamona.
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Haere mai, kia whaowhina taua ki te aroha, a ao noa; kia ora o taua ngakau i te aroha.
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
Kahore hoki taku tane i te whare: kua riro ia, he haere tawhiti:
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
I maua atu e ia he putea moni i tona ringa; ka hoki mai ano ia i te kowhititanga o te marama.
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
He maha no ana korero whakawai, riro ana ia i a ia ki tana; na te whakapati a ona ngutu ka kumea atu ia e ia.
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
Haere tonu ia i muri i a ia, ano he kau e haere ana kia patua, he kuware ranei e haere ana ki nga rakau here waewae e whiua ai te he;
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
A tu noa te tao ki tona ate puta rawa; rite tonu ia ki te manu e hohoro ana ki te mahanga, te mohio he matenga tera mona.
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
No reira, e aku tamariki, whakarongo ki ahau, maharatia nga kupu a toku mangai.
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
Kei peau ke tou ngakau ki ona ara, kei kotiti ke ki ona huarahi.
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
He tokomaha hoki nga tangata i tu, i hinga i a ia, ae ra, he ope nui rawa tana i patu ai.
Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.
He huarahi tona whare ki te reinga, e anga ana ki raro ki nga ruma o te mate.