Job 12

Maar Job antwoordde en zeide:
Allora Giobbe rispose e disse:
Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!
"Voi, certo, valete quanto un popolo, e con voi morrà la sapienza.
Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?
Ma del senno ne ho anch’io al par di voi, non vi son punto inferiore; e cose come codeste chi non le sa?
Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.
Io dunque dovrei essere il ludibrio degli amici! Io che invocavo Iddio, ed ei mi rispondeva; il ludibrio io, l’uomo giusto, integro!
Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.
Lo sprezzo alla sventura è nel pensiero di chi vive contento; esso è sempre pronto per coloro a cui vacilla il piede.
De tenten der verwoesters hebben rust, en die God tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.
Sono invece tranquille le tende de’ ladroni e chi provoca Iddio, chi si fa un dio della propria forza, se ne sta al sicuro.
En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.
Ma interroga un po’ gli animali, e te lo insegneranno; gli uccelli del cielo, e te lo mostreranno;
Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.
o parla alla terra ed essa te lo insegnerà, e i pesci del mare te lo racconteranno.
Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?
Chi non sa, fra tutte queste creature, che la mano dell’Eterno ha fatto ogni cosa,
In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.
ch’egli tiene in mano l’anima di tutto quel che vive, e lo spirito di ogni essere umano?
Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?
L’orecchio non discerne esso le parole, come il palato assaggia le vivande?
In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.
Nei vecchi si trova la sapienza e lunghezza di giorni da intelligenza.
Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.
Ma in Dio stanno la saviezza e la potenza, a lui appartengono il consiglio e l’intelligenza.
Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.
Ecco, egli abbatte, e niuno può ricostruire; Chiude un uomo in prigione, e non v’è chi gli apra.
Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.
Ecco, egli trattiene le acque, e tutto inaridisce; le lascia andare, ed esse sconvolgono la terra.
Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.
Egli possiede la forza e l’abilità; da lui dipendono chi erra e chi fa errare.
Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,
Egli manda scalzi i consiglieri, colpisce di demenza i giudici.
Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.
Scioglie i legami dell’autorità dei re e cinge i loro fianchi di catene.
Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.
Manda scalzi i sacerdoti, e rovescia i potenti.
Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.
Priva della parola i più eloquenti, e toglie il discernimento ai vecchi.
Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.
Sparge lo sprezzo sui nobili, e rallenta la cintura ai forti.
Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.
Rivela le cose recondite, facendole uscir dalle tenebre, e trae alla luce ciò ch’è avvolto in ombra di morte.
Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.
Aggrandisce i popoli e li annienta, amplia le nazioni e le riconduce nei loro confini;
Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
Toglie il senno ai capi della terra, e li fa errare in solitudini senza sentiero.
Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.
Van brancolando nelle tenebre, senza alcuna luce, e li fa barcollare come ubriachi.