Psalms 49

Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

Az éneklőmesternek, a Kóráh fiainak zsoltára.

Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,

Halljátok meg ezt mind ti népek, figyeljetek mind ti, e világ lakói!

Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

Akár közemberek fiai, akár főemberek fiai, együtt a gazdag és szegény.

Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

Az én szájam bölcsességet beszél, szívemnek elmélkedése tudomány.

Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

Példabeszédre hajtom fülemet, hárfaszóval nyitom meg mesémet.

Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

Miért féljek a gonoszság napjain, mikor nyomorgatóim bűne vesz körül,

Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

A kik gazdagságukban bíznak, és nagy vagyonukkal dicsekesznek?

Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

Senki sem válthatja meg atyjafiát, nem adhat érte váltságdíjat Istennek.

(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

Minthogy lelköknek váltsága drága, abba kell hagynia örökre;

Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

Még ha örökké élne is és nem látná meg a sírgödört.

Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

De meglátja! A bölcsek is meghalnak; együtt vész el bolond és ostoba, és gazdagságukat másoknak hagyják.

Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

Gondolatjok *ez:* az ő házok örökkévaló, lakóhelyeik nemzedékről- nemzedékre *szállnak,* nevöket hangoztatják a földön.

De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

Pedig az ember, még ha tisztességben van, sem marad meg; hasonlít a barmokhoz, a melyeket levágnak.

Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. Sela.

Ez az ő sorsuk bolondság nékik; de azért gyönyörködnek szavokban az ő követőik. Szela.

Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning.

Mint juhok, a Seolra vettetnek, a halál legelteti őket, és az igazak uralkodnak rajtok reggel; alakjokat elemészti a Seol, távol az ő lakásuktól.

Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. Sela.

Csak Isten válthatja ki lelkemet a Seol kezéből, mikor *az* megragad engem. Szela.

Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

Ne félj, ha valaki meggazdagszik, ha megöregbül házának dicsősége;

Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

Mert semmit sem vihet el magával, ha meghal; dicsősége nem száll le utána.

Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

Ha életében áldottnak vallja is magát, s ha dicsérnek is téged, hogy jól tettél magaddal:

Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien. De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

*Mégis* az ő atyáinak nemzetségéhez jut, a kik soha sem látnak világosságot. * (Psalms 49:21) Az ember, még ha tisztességben van is, de nincs okossága: hasonlít a barmokhoz, a melyeket levágnak. *