Psalms 132

Een lied Hammaaloth. O HEERE! gedenk aan David, aan al zijn lijden;

Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;

Dat hij den HEERE gezworen heeft, den Machtige Jakobs gelofte gedaan heeft, zeggende:

A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:

Zo ik in de tent mijns huizes inga, zo ik op de koets van mijn bed klimme!

Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;

Zo ik mijn ogen slaap geve, mijn oogleden sluimering;

Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;

Totdat ik voor den HEERE een plaats gevonden zal hebben, woningen voor den Machtige Jakobs!

Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!

Ziet, wij hebben van haar gehoord in Efratha; wij hebben haar gevonden in de velden van Jaar.

Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:

Wij zullen in Zijn woningen ingaan, wij zullen ons nederbuigen voor de voetbank Zijner voeten.

Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!

Sta op, HEERE! tot Uw rust, Gij en de ark Uwer sterkte!

Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!

Dat Uw priesters bekleed worden met gerechtigheid, en dat Uw gunstgenoten juichen.

Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!

Weer het aangezicht Uws Gezalfden niet af, om Davids, Uws knechts wil.

Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!

De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.

Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;

Indien uw zonen Mijn verbond zullen houden, en Mijn getuigenissen, die Ik hun leren zal; zo zullen ook hun zonen tot in eeuwigheid op uw troon zitten.

Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.

Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats, zeggende:

Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:

Dit is Mijn rust tot in eeuwigheid, hier zal Ik wonen, want Ik heb ze begeerd.

Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;

Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen.

Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;

En haar priesters zal Ik met heil bekleden, en haar gunstgenoten zullen zeer juichen.

Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.

Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten; Ik heb voor Mijn Gezalfde een lamp toegericht.

Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.

Ik zal zijn vijanden met schaamte bekleden; maar op hem zal zijn kroon bloeien.

Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.