Job 28

Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

Bizony az ezüstnek bányája van, és helye az aranynak, a hol tisztítják.

Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

A vasat a földből hozzák elő, a követ pedig érczczé olvasztják.

Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

Határt vet *az ember* a setétségnek, és átkutatja egészen és végig a homálynak és a halál árnyékának kövét.

Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

Aknát tör távol a lakóktól: mintha lábukról is megfelejtkeznének, alámerülnek és lebegnek emberektől messze.

Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

Van föld, a melyből kenyér terem, alant pedig fel van forgatva, mintegy tűz által;

Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

Köveiben zafir található, göröngyeiben arany van.

De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

Van ösvény, a melyet nem ismer a sas, sem a sólyom szeme nem látja azt.

De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

Nem tudják azt büszke vadak, az oroszlán sem lépked azon.

Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

Ráveti kezét *az ember* a kovakőre, a hegyeket tövükből kiforgatja.

In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

A sziklákban tárnákat hasít, és minden drága dolgot meglát a szeme.

Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

Elköti a folyók szivárgását, az elrejtett dolgot pedig világosságra hozza.

Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

De a bölcseség hol található, és az értelemnek hol van a helye?

De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

Halandó a hozzá vivő utat nem ismeri, az élők földén az nem található.

De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

A mélység azt mondja: Nincsen az bennem; a tenger azt mondja: én nálam sincsen.

Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

Színaranyért meg nem szerezhető, ára ezüsttel meg nem fizethető.

Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

Nem mérhető össze Ofir aranyával, nem drága onikszszal, sem zafirral.

Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

Nem ér fel vele az arany és gyémánt, aranyedényekért be nem cserélhető.

De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

Korall és kristály említni sem való; a bölcseség ára drágább a gyöngyöknél.

Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

Nem ér fel vele Kúsnak topáza, színaranynyal sem mérhető össze.

Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

A bölcseség honnan jő tehát, és hol van helye az értelemnek?

Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

Rejtve van az minden élő szemei előtt, az ég madarai elől is fedve van.

Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

A pokol és halál azt mondják: *Csak* hírét hallottuk füleinkkel!

God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

Isten tudja annak útját, ő ismeri annak helyét.

Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

Mert ő ellát a föld határira, ő lát mindent az ég alatt.

Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

Mikor a szélnek súlyt szerzett, és a vizeket mértékre vette;

Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

Mikor az esőnek határt szabott, és mennydörgő villámoknak útat:

Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

Akkor látta és kijelentette azt, megalapította és meg is vizsgálta azt.

Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

Az embernek pedig mondá: Ímé az Úrnak félelme: az a bölcseség, és az értelem: a gonosztól való eltávozás.