Psalms 2

Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃
De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃
Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.
ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.
אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃
Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.
ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃
Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃
Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.
שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃
Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.
תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃
Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!
ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃
Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.
עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.
נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃