Psalms 12

12:1

Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Scheminith.

למנצח על השמינית מזמור לדוד הושיעה יהוה כי גמר חסיד כי פסו אמונים מבני אדם׃

12:2

Behoud, o HEERE; want de goedertierene ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen.

שוא ידברו איש את רעהו שפת חלקות בלב ולב ידברו׃

12:3

Zij spreken valsheid, een ieder met zijn naaste, met vleiende lippen; zij spreken met een dubbel hart.

יכרת יהוה כל שפתי חלקות לשון מדברת גדלות׃

12:4

De HEERE snijde af alle vleiende lippen, de grootsprekende tong;

אשר אמרו ללשננו נגביר שפתינו אתנו מי אדון לנו׃

12:5

Die daar zeggen: Wij zullen de overhand hebben met onze tong; onze lippen zijn onze! Wie is heer over ons?

משד עניים מאנקת אביונים עתה אקום יאמר יהוה אשית בישע יפיח לו׃

12:6

Om de verwoesting der ellendigen, om het kermen der nooddruftigen, zal Ik nu opstaan, zegt de HEERE; Ik zal in behoudenis zetten, dien hij aanblaast.

אמרות יהוה אמרות טהרות כסף צרוף בעליל לארץ מזקק שבעתים׃

12:7

De redenen des HEEREN zijn reine redenen, zilver, gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal.

אתה יהוה תשמרם תצרנו מן הדור זו לעולם׃

12:8

Gij, HEERE, zult hen bewaren; Gij zult hen behoeden voor dit geslacht, tot in eeuwigheid. De goddelozen draven rondom, wanneer de snoodsten van des mensenkinderen verhoogd worden.

סביב רשעים יתהלכון כרם זלות לבני אדם׃