Job 21

Maar Job antwoordde en zeide:

ויען איוב ויאמר׃

Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃

Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃

Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃

Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃

Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃

Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃

Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃

Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃

Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃

Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃

Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃

In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃

Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃

Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃

Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃

Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃

Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃

Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃

Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃

Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃

Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃

Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃

Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃

De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃

Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃

Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃

Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃

Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃

Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃

Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃

Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃

De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃

Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?

ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃