Psalms 94

O God der wraken! o HEERE, God der wraken! verschijn blinkende.
Herra Jumala, jonka kostot ovat, Jumala, jonka kostot ovat, selkiästi itses näytä.
Gij, Rechter der aarde! verhef U; breng vergelding weder over de hovaardigen.
Korota sinuas, maailman tuomari: maksa ylpeille, mitä he ansainneet ovat.
Hoe lang zullen de goddelozen, o HEERE! hoe lang zullen de goddelozen van vreugde opspringen?
Herra, kuinka kauvan pitää jumalattomain, kuinka kauvan pitää jumalattomain riemuitseman?
Uitgieten? hard spreken? alle werkers der ongerechtigheid zich beroemen?
Tiuskuman ja puhuman niin ylpiästi, ja kaikki pahantekiät niin kerskaaman?
O HEERE! zij verbrijzelen Uw volk, en zij verdrukken Uw erfdeel.
Herra, he polkevat alas sinun kansas, ja sinun perimistäs he vaivaavat.
De weduwe en den vreemdeling doden zij, en zij vermoorden de wezen.
Lesket ja muukalaiset he tappavat, ja orvot he kuolettavat,
En zeggen: De HEERE ziet het niet, en de God van Jakob merkt het niet.
Ja sanovat: ei Herra sitä näe, ja Jakobin Jumala ei sitä tottele.
Aanmerkt, gij onvernuftigen onder het volk! en gij dwazen! wanneer zult gij verstandig worden?
Ymmärtäkäät siis, te hullut kansan seassa! ja, te tyhmät, koska te taitaviksi tulette?
Zou Hij, Die het oor plant, niet horen? zou Hij, Die het oog formeert, niet aanschouwen?
Joka korvan on istuttanut, eikö hän kuule? eli joka silmän loi, eikö hän näe?
Zou Hij, Die de heidenen tuchtigt, niet straffen, Hij, Die den mens wetenschap leert?
Joka pakanoita kurittaa, eikö hän rankaise, joka ihmisille opettaa tiedon?
De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.
Mutta Herra tietää ihmisten ajatukset, että ne turhat ovat.
Welgelukzalig is de man, o HEERE! dien Gij tuchtigt, en dien Gij leert uit Uw wet,
Autuas on se, jota sinä, Herra, kuritat, ja opetat sinun laistas,
Om hem rust te geven van de kwade dagen; totdat de kuil voor den goddeloze gegraven wordt.
Että hänellä kärsivällisyys olis, koska vastoin käy, siihenasti kuin jumalattomalle hauta valmistetaan.
Want de HEERE zal Zijn volk niet begeven, en Hij zal Zijn erve niet verlaten.
Sillä ei Herra heitä kansaansa pois, eli hylkää perimistänsä.
Want het oordeel zal wederkeren tot de gerechtigheid; en alle oprechten van hart zullen hetzelve navolgen.
Sillä oikeuden pitää sittekin oikeuden oleman, ja kaikki hurskaat sydämet sitä seuraavat.
Wie zal voor mij staan tegen de boosdoeners? Wie zal zich voor mij stellen tegen de werkers der ongerechtigheid?
Kuka seisoo minun kanssani pahoja vastaan? kuka astuu minun tyköni pahointekiöitä vastaan?
Ten ware dat de HEERE mij een Hulp geweest ware, mijn ziel had bijna in de stilte gewoond.
Ellei Herra minua auttaisi, niin minun sieluni makais lähes hiljaisuudessa.
Als ik zeide: Mijn voet wankelt; Uw goedertierenheid, o HEERE! ondersteunde mij.
Minä sanoin: minun jalkani on horjunut, vaan sinun armos, Herra, minun tukesi.
Als mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt.
Minulla oli paljo surua sydämessäni; mutta sinun lohdutukses ilahutti minun sieluni.
Zou zich de stoel der schadelijkheden met U vergezelschappen, die moeite verdicht bij inzetting?
Etpäs mielisty koskaan tosin vahingolliseen istuimeen, joka lain häijysti opettaa.
Zij rotten zich samen tegen de ziel des rechtvaardigen, en zij verdoemen onschuldig bloed.
He kokoovat joukkonsa vanhurskaan sielua vastaan, ja tuomitsevat viattoman veren kadotukseen,
Doch de HEERE is mij geweest tot een Hoog Vertrek, en mijn God tot een Steenrots mijner toevlucht.
Mutta Herra on minun varjelukseni: minun Jumalani on minun uskallukseni turva,
En Hij zal hun ongerechtigheid op hen doen wederkeren, en Hij zal hen in hun boosheid verdelgen; de HEERE, onze God, zal hen verdelgen.
Ja hän kostaa heidän vääryytensä, ja hukuttaa heitä heidän pahuutensa tähden: Herra, meidän Jumalamme, hukuttaa heitä.