Proverbs 9

De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.
Viisaus rakensi huoneensa, ja vuoli siihen seitsemän patsasta,
Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.
Ja teurasti teuraansa, sekoitti viinansa ja valmisti pöytänsä,
Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:
Ja lähetti piikansa, korkeista kaupungin saleista kutsumaan:
Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:
Joka tyhmä on, hän tulkaan tänne; ja hulluille sanoi hän:
Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.
Tulkaat ja syökäät minun leivästäni, ja juokaat viinaa, jonka minä sekoitin.
Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.
Hyljätkää hullu meno, niin te saatte elää, ja käykää ymmärryksen tiellä.
Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.
Joka pilkkaajaa kurittaa, hän saa häpiän, ja joka jumalatointa nuhtelee, hän häväistään.
Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.
Älä rankaise pilkkaajaa, ettei hän sinua vihaisi: nuhtele viisasta, ja hän rakastaa sinua.
Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.
Anna viisaalle, niin hän viisaammaksi tulee: opeta vanhurskasta, niin hän opissaan etenee.
De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.
Viisauden alku on Herran pelko, ja pyhäin tieto on ymmärrys.
Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.
Sillä minun kauttani sinun päiväs enennetään, ja ikäs vuodet lisätään.
Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.
Jos sinä olet viisas, niin sinä itselles viisas olet; mutta jos sinä olet pilkkaaja, niin sinä itse sen kannat.
Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.
Hullu, huikentelevainen vaimo, mieletöin ei tiedä mitään,
En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;
Istuu huoneensa ovella, korkialla istuimella, ylimmäisessä siassa kaupungissa,
Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:
Että hän houkuttelis kaikkia, jotka siitä käyvät ohitse, ja tietänsä vaeltavat:
Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:
Se joka tyhmä on, hän tulkoon tänne; ja hullulle sanoo hän:
De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.
Varastettu vesi on makia, ja salattu leipä suloinen;
Maar hij weet niet, dat aldaar doden zijn; haar genoden zijn in de diepten der hel.
Vaan ei hän tiedä, että siellä kuolleet ovat: hänen vieraansa ovat helvetin syvyydessä.