Job 32

Toen hielden de drie mannen op van Job te antwoorden, dewijl hij in zijn ogen rechtvaardig was.
Niin ne kolme miestä lakkasivat vastaamasta Jobia, että hän piti itsensä hurskaana.
Zo ontstak de toorn van Elihu, den zoon van Baracheël, den Buziet, van het geslacht van Ram; tegen Job werd zijn toorn ontstoken, omdat hij zijn ziel meer rechtvaardigde dan God.
Mutta Elihu Barakelin poika Busista, Ramin sukukunnasta, vihastui Jobin päälle, että hän piti sielunsa hurskaampana Jumalaa,
Zijn toorn ontstak ook tegen zijn drie vrienden, omdat zij, geen antwoord vindende, nochtans Job verdoemden.
Ja närkästyi kolmen ystävänsä päälle, ettei he mitään vastausta löytäneet, ja kuitenkin tuomitsivat Jobin.
Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.
Sillä Elihu odotti niinkauvan kuin he puhuivat Jobin kanssa, että he olivat vanhemmat häntä.
Als dan Elihu zag, dat er geen antwoord was in den mond van die drie mannen, ontstak zijn toorn.
Kuin Elihu näki, ettei vastausta ollut kolmen miehen suussa, vihastui hän.
Hierom antwoordde Elihu, de zoon van Baracheël, den Buziet, en zeide: Ik ben minder van dagen, maar gijlieden zijt stokouden; daarom heb ik geschroomd en gevreesd, ulieden mijn gevoelen te vertonen.
Ja näin vastasi Elihu Barakelin poika Busista ja sanoi: minä olen nuori, ja te olette vanhat, sentähden minä häpesin ja pelkäsin osoittaa teille minun taitoani.
Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.
Minä ajattelin: puhukaan vuodet, ja vanhuus osoittakoon taitonsa.
Zekerlijk de geest, die in den mens is, en de inblazing des Almachtigen, maakt henlieden verstandig.
Mutta henki on ihmisessä; ja Kaikkivaltiaan henki tekee hänen ymmärtäväiseksi.
De groten zijn niet wijs, en de ouden verstaan het recht niet.
Suuret ei ole taitavimmat, eikä vanhat ymmärrä, mikä oikeus on.
Daarom zeg ik: Hoor naar mij; ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
Sentähden minäkin puhun. Kuulkaat minua: minäkin osoitan tietoni.
Ziet, ik heb gewacht op ulieder woorden; ik heb het oor gewend tot ulieder aanmerkingen, totdat gij redenen uitgezocht hadt.
Katso, minä olen odottanut teidän puhuissanne, minä olen ottanut teidän ymmärryksestänne vaarin, siihenasti että te olisitte osanneet oikeuden.
Als ik nu acht op u gegeven heb, ziet, er is niemand, die Job overreedde, die uit ulieden zijn redenen beantwoordde;
Ja minä olen ottanut teistä vaarin; ja katso, ei ole yksikään teistä Jobia nuhdellen voittanut, eli hänen sanaansa vastata taitanut.
Opdat gij niet zegt: Wij hebben de wijsheid gevonden; God heeft hem nedergestoten, geen mens.
Ettette sanoisi: me olemme löytäneet taidon; että Jumala on hänen hyljännyt, ja ei yksikään muu.
Nu heeft hij tegen mij geen woorden gericht, en met ulieder woorden zal ik hem niet beantwoorden.
Sillä ei hän ole minua vastaan puhunut, enkä minä vastaa häntä niinkuin te puhuitte.
Zij zijn ontzet, zij antwoorden niet meer; zij hebben de woorden van zich verzet.
He pelkäävät, ja ei taida silleen mitään vastata, eikä mitään puhua.
Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.
Että minä olen odottanut, ja ei he taida mitään puhua; vaan he vaikenivat, ja ei enää vastaa mitään.
Ik zal mijn deel ook antwoorden, ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
Niin minä vastaan kuitenkin osani, ja osoitan tietoni.
Want ik ben der woorden vol; de geest mijns buiks benauwt mij.
Sillä minä olen niin täynnä sanoja, että minun henkeni ahdistaa minun vatsaani.
Ziet, mijn buik is als de wijn, die niet geopend is; gelijk nieuwe lederen zakken zou hij bersten.
Katso, minun vatsani on niinkuin viina, jonka henki ei avattu ole, joka uudet leilit särkee.
Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.
Minun täytyy puhua, että minä saisin henkeni vetää: minun täytyy avata huuleni ja vastata.
Och, dat ik niemands aangezicht aanneme, en tot den mens geen bijnamen gebruike!
En minä muotoa katso, enkä ihmisen mielen perään puhu.
Want ik weet geen bijnamen te gebruiken; in kort zou mijn Maker mij wegnemen.
Sillä en minä tiedä (jos minä niin teen), että minun Luojani tempaa äkisti minun pois.