Job 15

Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:
Niin vastasi Eliphas Temanilainen ja sanoi:
Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?
Pitääkö taitavan niin tuuleen puhuman, ja täyttämän vatsansa tuulella?
Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?
Sinä nuhtelet kelvottomilla sanoilla ja puheilla, joista ei ole hyödytystä.
Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.
Sinä olet hyljännyt pelvon, ja puhut ylönkatseella Jumalan edessä.
Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.
Sillä sinun pahuutes opettaa niin sinun suus; ja sinä olet valinnut viekasten kielen.
Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.
Sinun suus pitää tuomitseman sinun, ja en minä: sinun huules pitää todistaman sinua vastaan:
Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?
Oletkos ensimäinen ihminen, joka syntynyt on? eli ennen (kaikkia) vuoria luotu?
Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?
Oletko sinä kuullut Jumalan salaisen neuvon? ja onko taito halvempi sinua?
Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?
Mitä sinä tiedät, jota emme tiedä; mitäs ymmärrät, joka ei ole meidän tykönämme?
Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.
Harmaapäät ja vanhat ovat meidän tykönämme, jotka ennen ovat eläneet kuin sinun isäs.
Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?
Pitäiskö Jumalan lohdutukset oleman halvat sinulle? Eli onko jotakin salaista tykönäs?
Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?
Mitä sinun sydämes aikoi? ja mitäs vilkutat silmiäs?
Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.
Kuinka sinä asetat mieles Jumalaa vastaan? että sinä senkaltaiset sanat suustas päästät.
Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?
Mikä on ihminen, että hän olis puhdas? ja että hän olis hurskas, joka vaimosta syntynyt on?
Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.
Katso, hänen pyhäinsä seassa ei ole yhtään nuhteetointa; ja taivaat ei ole puhtaat hänen edessänsä.
Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?
Kuinka paljon enemmin ihminen on kauhia ja ilkiä, joka juo vääryyttä niinkuin vettä?
Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;
Minä osoitan sinulle sen, kuule minua: minä luettelen sinulle, mitä minä nähnyt olen:
Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;
Mitä taitavat sanoneet ovat, jota ei yksikään heidän isistänsä ole salannut.
Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.
Joille ainoille maa annettu on, niin ettei yksikään outo saanut käydä heidän keskellänsä.
Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.
Jumalatoin vapisee kaiken elinaikansa, ja tyrannin vuosiluku on peitetty.
Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.
Pelvon ääni on hänen korvissansa, että rauhassakin pitää hävittäjä tuleman hänen päällensä.
Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.
Ei hän usko palajavansa pimeydestä, ja varoo aina miekkaa.
Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.
Kuin hän lähtee sinne ja tänne elatuksensa jälkeen, niin hän luulee aina pimeyden päivän käsissänsä olevan.
Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.
Ahdistus ja hätä peljättävät häntä, ja yllyttävät hänen, niinkuin kuningas valmis sotaan.
Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.
Sillä hän on ojentanut kätensä Jumalaa vastaan, ja vahvistanut itsensä Kaikkivaltiasta vastaan.
Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden;
Hän juoksee päätäpäin häntä vastaan, ja seisoo ynseästi häntä vastaan.
Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;
Hän on peittänyt kasvonsa lihavuudellansa, ja lihoittanut ja paisuttanut itsensä.
En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.
Mutta hänen pitää asuman hävitetyssä kaupungissa ja asumattomissa huoneissa, jotka roukkioksi riutumallansa ovat.
Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.
Ei hänen pidä rikastuman, eikä hänen tavaransa pysymän, eikä hänen onnensa pidä leviämän maassa.
Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.
Ei hänen pidä pääsemän pimeydestä: tulen liekki kuivaa hänen oksansa, ja hänen suunsa hengellä katoo.
Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.
Ei hän taida uskaltaa turhuuteen, että hän on petetty; sillä turhuus on hänen palkkansa.
Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.
Hän loppuu ennen aikaansa, ja hänen oksansa ei pidä vihoittaman.
Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.
Hän poimitaan niinkuin kypsymätöin marja viinapuusta, ja niinkuin öljypuu varistaa kukoistuksensa.
Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.
Sillä ulkokullattuin kokous pitää oleman yksinäinen, ja tulen pitää polttaman lahjain ottajan huoneen,
Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.
Hän siittää onnettomuuden, ja synnyttää vaivaisuuden; ja heidän vatsansa valmistaa petoksen.