Psalms 103

Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
ای جان من خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را سپاس بخوان.
Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
ای جان من، خداوند را ستایش کن! و احسانهای او را فراموش نکن.
Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
او تمام گناهان مرا می‌بخشد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌دهد.
Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
مرا از دست مرگ می‌رهاند و با مهر و محبّت پایدار خود، مرا برکت می‌دهد.
Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
مرا از نعمات خود بهره‌مند می‌کند، تا مانند عقاب، جوان و قوی بمانم.
De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
خداوند، عدالت را برای مظلومان بجا می‌آورد و از حق ایشان دفاع می‌کند.
Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israëls Zijn daden.
او ارادهٔ خود را به موسی آشکار ساخت و قوم اسرائیل، معجزات او را دیدند.
Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
خداوند، رحیم و مهربان است. دیرغضب و بسیار رئوف.
Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
کینه به دل نمی‌گیرد و خشم او دیر نمی‌پاید.
Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
ما را بر حسب گناهانمان مجازات نمی‌کند و طبق خطاهایمان ما را تنبیه نمی‌نماید.
Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان‌‌قدر محبّت پایدار خداوند بر آنانی که او را گرامی می‌دارند، عظیم است.
Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان‌‌قدر گناهان ما را از ما دور می‌سازد.
Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
همان‌‌قدر که پدر با فرزندان خود مهربان است، همان‌طور نیز خداوند با کسانی‌که او را گرامی می‌دارند، مهربان است.
Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
زیرا می‌‌داند که ما چگونه سرشته شده‌ایم و به یاد می‌آورد که ما از خاک هستیم!
De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
عمر آدمی همچون علف صحراست. مانند گل وحشی می‌شکفد.
Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
وقتی باد بر آن بوزد، از بین می‌رود و اثری از آن برجای نمی‌ماند.
Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.
Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.
De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
خداوند تخت خود را در آسمانها برقرار کرده و از آنجا بر همهٔ عالم حکمرانی می‌کند.
Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.
ای فرشتگان نیرومند که فرمانبردار او هستید و اوامر او را بجا می‌آورید، او را ستایش کنید!
Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
ای لشکریان آسمانی، ای خدمتگزارانی که ارادهٔ خداوند را انجام می‌دهید، او را ستایش کنید!
Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!
ای همهٔ مخلوقات خداوند، او را در سراسر قلمرو او بستایید. ای جان من خداوند را ستایش کن!