Job 13

Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
چیزهایی را که بیان کردید، من قبلاً دیده و شنیده بودم.
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
هر چیزی را که شما می‌دانید، من هم می‌دانم و از شما کمتر نیستم.
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
امّا می‌خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و با او بحث نمایم.
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
ولی شما حقیقت را با دروغ می‌پوشانید و طبیبان بی‌کفایتی هستید.
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
اگر به راستی عاقل می‌بودید، حرفی نمی‌زدید.
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
حالا به دلایل من توجّه کنید و به سخن من گوش بدهید.
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
چرا دروغ می‌گویید فکر می‌کنید که دروغ شما منفعتی برای خدا دارد؟
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
می‌خواهید به بهانهٔ طرفداری از او، حقیقت را بپوشانید و ادّعای خود را ارائه نمایید.
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
اگر خدا از نزدیک به شما نگاه کند، آیا چیز خوبی در شما پیدا می‌کند؟ آیا می‌توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا خواهد می‌دهد.
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
و قدرت او شما را به وحشت می‌اندازد.
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
دلایل شما بی‌معنی و ادّعایتان مانند دیوارهای گِلی سُست و بی‌اساس است.
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
پس خاموش باشید و به من فرصت بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه می‌خواهد بشود!
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
با این کار، جان خود را به خطر می‌اندازم.
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
هیچ امیدی ندارم. گرچه خدا مرا بکشد، در حضور او از خود دفاع خواهم کرد.
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
ممکن است با راستگویی خود نجات یابم، چون شخص بی‌گناهی هستم، با جرأت در پیشگاه خدا می‌ایستم.
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
اکنون به سخنان من گوش بدهید و به توضیحات من توجّه کنید.
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
ادّعای من این است: من می‌دانم که تبرئه می‌شوم.
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
خدایا آیا برای متّهم کردن من می‌آیی؟ اگر چنین است، من آماده‌ام تا ساکت شوم و بمیرم.
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آنها را اجابت فرمایی، آنگاه می‌توانم با تو روبه‌رو شوم.
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
از مجازات من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
خدایا اول تو حرف بزن و من پاسخ خواهم داد، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آن وقت جواب مرا بده.
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ چرا با من مثل دشمن خودت برخورد می‌کنی؟
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
آیا تو سعی می‌کنی مرا بترسانی؟ من چیزی بیشتر از یک برگ نیستم؛ آیا به یک پَر‌ِ کاه حمله می‌کنی؟
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
تو اتّهامات تلخی را علیه من می‌آوری، حتّی برای گناهانی که در جوانی مرتکب شدم.
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
پاهایم را در زنجیر می‌گذاری و هر قدمی که برمی‌دارم مراقب من هستی.
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.