Psalms 139

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.

Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.

Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.

Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.

Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.

Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.

Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles.

Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.

Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.

De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.

De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.

Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.

Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?

Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?

Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar.

Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas.

Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;

Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:

Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.

Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.

Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.

Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:

Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.

Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.

Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.

Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.

Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.

Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.

Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.

Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.

Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.

Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!

Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!

Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.

Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.

O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!

Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!

Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.

Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.

Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?

Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.

Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.

Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.

Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.

En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.

Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.