Psalms 2

Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?
De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,
Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.
Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.
Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:
Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.
Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.
Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.
Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.
Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.
Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.
Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.
Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!
A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.
Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.
Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.
Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.