Psalms 114

Toen Israël uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israël Zijn volkomene heerschappij.

Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.