Job 32

Toen hielden de drie mannen op van Job te antwoorden, dewijl hij in zijn ogen rechtvaardig was.

Ona tri čovjeka prestadoše Jobu odgovarati, jer je on sebe smatrao nevinim.

Zo ontstak de toorn van Elihu, den zoon van Baracheël, den Buziet, van het geslacht van Ram; tegen Job werd zijn toorn ontstoken, omdat hij zijn ziel meer rechtvaardigde dan God.

Nato se rasrdi Elihu, sin Barakeelov, iz Buza, od plemena Ramova: planu gnjevom na Joba zato što je sebe držao pravednim pred Bogom;

Zijn toorn ontstak ook tegen zijn drie vrienden, omdat zij, geen antwoord vindende, nochtans Job verdoemden.

a planu gnjevom i na tri njegova prijatelja jer nisu više našli ništa što bi odgovorili te su tako Boga osudili.

Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.

Dok su oni govorili s Jobom, Elihu je šutio, jer su oni bili stariji od njega.

Als dan Elihu zag, dat er geen antwoord was in den mond van die drie mannen, ontstak zijn toorn.

Ali kad vidje da ona tri čovjeka nisu više imala odgovora u ustima, planu od srdžbe.

Hierom antwoordde Elihu, de zoon van Baracheël, den Buziet, en zeide: Ik ben minder van dagen, maar gijlieden zijt stokouden; daarom heb ik geschroomd en gevreesd, ulieden mijn gevoelen te vertonen.

I progovorivši, Elihu, sin Barakeelov, iz Buza, reče: "Po godinama svojim još mlad sam ja, a u duboku vi ste ušli starost; bojažljivo se zato ja ustezah znanje svoje pokazati pred vama.

Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.

Mišljah u sebi: 'Govorit će starost, mnoge godine pokazat će mudrost.'

Zekerlijk de geest, die in den mens is, en de inblazing des Almachtigen, maakt henlieden verstandig.

Uistinu, dah neki u ljudima, duh Svesilnog mudrim čini čovjeka.

De groten zijn niet wijs, en de ouden verstaan het recht niet.

Dob poodmakla ne daje mudrosti a niti starost pravednosti uči.

Daarom zeg ik: Hoor naar mij; ik zal mijn gevoelen ook vertonen.

Zato vas molim, poslušajte mene da vam i ja znanje svoje izložim.

Ziet, ik heb gewacht op ulieder woorden; ik heb het oor gewend tot ulieder aanmerkingen, totdat gij redenen uitgezocht hadt.

S pažnjom sam vaše besjede pratio i razloge sam vaše saslušao dok ste tražili što ćete kazati.

Als ik nu acht op u gegeven heb, ziet, er is niemand, die Job overreedde, die uit ulieden zijn redenen beantwoordde;

Na vama moja sva bijaše pažnja, al' ne bi nikog da Joba pobije ni da mu od vas tko riječ opovrgne.

Opdat gij niet zegt: Wij hebben de wijsheid gevonden; God heeft hem nedergestoten, geen mens.

Nemojte reći: 'Na mudrost smo naišli! Bog će ga pobit jer čovjek ne može.'

Nu heeft hij tegen mij geen woorden gericht, en met ulieder woorden zal ik hem niet beantwoorden.

Nije meni on besjedu upravio: odvratit mu neću vašim riječima.

Zij zijn ontzet, zij antwoorden niet meer; zij hebben de woorden van zich verzet.

Poraženi, otpovrgnut ne mogu, riječi zapeše u grlu njihovu.

Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.

Čekao sam! Al', gle, oni ne zbore. Umukoše, ni riječ više da kažu!

Ik zal mijn deel ook antwoorden, ik zal mijn gevoelen ook vertonen.

Na meni je da progovorim sada, znanje ću svoje i ja izložiti.

Want ik ben der woorden vol; de geest mijns buiks benauwt mij.

Riječi mnoge u meni naviru dok iznutra moj duh mene nagoni.

Ziet, mijn buik is als de wijn, die niet geopend is; gelijk nieuwe lederen zakken zou hij bersten.

Gle, nutrina mi je k'o mošt zatvoren, k'o nova će se raspući mješina.

Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.

Da mi odlane, govorit ću stoga, otvorit ću usne i odvratit' vama.

Och, dat ik niemands aangezicht aanneme, en tot den mens geen bijnamen gebruike!

Nijednoj strani priklonit se neću niti laskat ja namjeravam kome.

Want ik weet geen bijnamen te gebruiken; in kort zou mijn Maker mij wegnemen.

Laskati ja ne umijem nikako, jer smjesta bi me Tvorac moj smaknuo.