Psalms 78

Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.
(По слав. 77) Маскил на Асаф. Слушайте наставлението ми, народе мой, наклонете ушите си към думите на устата ми!
Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;
Ще отворя устата си в притча, ще произнеса гатанки от древността.
Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.
Това, което сме чули и научили, и нашите бащи са ни разказвали,
Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.
няма да скрием от синовете им, разказвайки на идното поколение славните дела на ГОСПОДА и Неговата сила, и чудните Му дела, които извърши.
Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israël; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;
Защото Той постави свидетелство в Яков и определи закон в Израил, които заповяда на бащите ни, да ги предават на синовете си,
Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;
за да ги знае идното поколение — синовете, които щяха да се родят — за да станат и да ги разказват на своите синове;
En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;
и да положат упованието си в Бога и да не забравят Божиите дела, и да пазят Неговите заповеди,
En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.
и да не бъдат като бащите си — упорито и бунтовно поколение, поколение, което не опази право сърцето си и чийто дух не беше верен на Бога.
(De kinderen van Efraïm, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)
Синовете на Ефрем, стрелци, въоръжени с лъкове, се обърнаха назад в деня на битката.
Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.
Не опазиха завета на Бога и отказаха да ходят в закона Му,
En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.
и забравиха делата Му и чудесата Му, които им показа.
Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.
Той извърши чудеса пред техните бащи, в египетската земя, в полето Цоан.
Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.
Раздели морето и ги преведе, и направи водите да стоят като бент.
En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.
И ги води през деня със облак а през цялата нощ — с огнена светлина.
Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.
Разцепи канари в пустинята и ги напои изобилно като от големи бездни.
Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.
Извади и потоци от канарата и направи да потекат води като реки.
Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.
Но те продължиха да съгрешават против Него, противяха се на Всевишния в пустинята.
En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.
Изпитаха Бога в сърцето си, като поискаха храна според прищявката си.
En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?
И говориха против Бога, казаха: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?
Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?
Ето, Той удари канарата и избликнаха води, и потекоха потоци. Дали ще може да даде и хляб? Ще може ли да приготви месо за Своя народ?
Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israël;
Затова, когато ГОСПОД чу, се разгневи и огън се запали против Яков, а също и гняв се надигна против Израил,
Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.
защото не повярваха на Бога и не се довериха на спасението Му.
Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;
Но пак Той заповяда на облаците горе и отвори небесните врати,
En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.
и наваля манна върху тях, за да ядат, и им даде небесното жито.
Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.
Човек ядеше хляба на силните; Той им прати храна до насита.
Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;
Повдигна на небето източния вятър и със силата Си докара южния вятър.
En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeën;
Наваля месо върху тях като прах, крилати птици като морския пясък,
En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.
направи ги да падат насред стана им, около жилищата им.
Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.
И ядоха и се преситиха, и Той задоволи прищявката им.
Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,
Но още не бяха се отвърнали от прищявката си, храната им беше още в устата им,
Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israël nedervelde.
и Божият гняв се надигна против тях и изби най-тлъстите от тях, и повали отбраните мъже на Израил.
Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.
И при все това, те още съгрешаваха и не повярваха на чудесата Му.
Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.
Затова Той остави дните им да чезнат в суета и годините им — в ужас.
Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;
Когато ги убиваше, тогава Го търсеха, обръщаха се и усърдно търсеха Бога.
En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.
И си спомняха, че Бог бе канарата им и Бог, Всевишният, бе Изкупителят им.
En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.
Но с устата си Го мамеха и с езика си Го лъжеха,
Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.
защото сърцето им не беше непоколебимо към Него и не бяха верни на завета Му.
Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.
Но Той беше милостив и прощаваше беззаконията им и не ги погубваше. Да! Много пъти отвръщаше гнева Си и не надигаше цялата Си ярост,
En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.
защото си спомняше, че бяха плът, лъх, който преминава и не се връща.
Hoe dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!
Колко пъти Му се противиха в пустинята и Го наскърбяваха в безводната земя!
Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israëls een perk.
Да, отново и отново изпитваха Бога и огорчаваха Светия Израилев!
Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;
Не си спомняха Неговата сила, деня, когато ги избави от противника,
Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;
когато извърши знаменията Си в Египет и чудесата Си в полето Цоан.
En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.
Превърна реките им в кръв и потоците им, и не можеха да пият.
Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.
Изпрати сред тях рояци мухи, които ги изпоядоха, и жаби, които ги съсипаха.
En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.
Предаде и реколтата им на гъсеницата и труда им — на скакалеца.
Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.
Порази лозята им с град и черниците им — със слана.
Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.
Предаде и добитъка им на град и стадата им — на мълнии.
Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden van veel kwaads.
Изля върху тях изгарящия Си гняв, ярост, негодувание и беда — нашествие на ангели на злото.
Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.
Изравни път за гнева Си, не пощади душата им от смърт, а предаде живота им на мор.
En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.
Порази всеки първороден в Египет, първата рожба на мъжествеността им в шатрите на Хам.
En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.
А Своя народ изведе като овце и ги води като стадо в пустинята.
Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.
Води ги безопасно и те не се страхуваха; а морето погълна враговете им.
En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.
Така Той ги въведе в святата Си земя, на планината, която десницата Му беше придобила.
En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer hunner erfenis, en deed de stammen Israëls in hun tenten wonen.
Той изгони пред тях езичниците и им ги раздели с мярка за наследство, и в шатрите им насели племената на Израил.
Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.
Но те пак изпитваха Бога, Всевишния, бунтуваха се против Него и не пазеха наставленията Му,
En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.
а се връщаха назад и постъпваха невярно като бащите си, изметнаха се като неверен лък.
En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.
И Го предизвикваха към гняв с високите си места и Го подбуждаха към ревност с изваяните си идоли.
God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israël zeer.
Бог чу и се разяри, и много се отврати от Израил,
Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.
и напусна скинията в Сило, шатъра, в който обитаваше между хората,
En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.
и предаде на плен силата Си и славата Си — в ръката на врага.
En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.
Предаде и народа Си на меча и се изпълни с ярост към наследството Си.
Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.
Огън погълна младежите Му и девойките Му останаха без сватбени песни.
Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.
Свещениците Му паднаха от меч и вдовиците им не плакаха.
Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.
Тогава Господ се събуди като от сън, като силен мъж, който изтрезнява от вино.
En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.
И Той порази враговете Си изотзад и им наложи вечен позор.
Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraïm verkoos Hij niet.
И Той отхвърли шатъра на Йосиф и не избра ефремовото племе;
Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.
а избра юдовото племе, хълма Сион, който възлюби.
En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.
Построи светилището Си като височините, като земята, която е основал до века.
En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;
Избра и слугата Си Давид и го взе от кошарите на овцете;
Van achter de zogende schapen deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israël, Zijn erfenis.
доведе го от дойните овце, за да пасе народа Му Яков и наследството Му Израил.
Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.
И той ги пасеше според чистотата на сърцето си и ги водеше с умението на ръцете си.