Psalms 38

Een psalm van David, om te doen gedenken.
(По слав. 37) Псалм на Давид. За възпоменание. ГОСПОДИ, не ме обвинявай в негодуванието Си и не ме наказвай в яростта Си!
O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
Защото стрелите Ти се забиха в мен и ръката Ти тежи върху мен.
Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
Няма здраво място в плътта ми поради Твоя гняв; няма мир в костите ми поради моя грях.
Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
Защото беззаконията ми надвишиха главата ми, като тежко бреме много ми натежаха.
Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
Смърдят, гноясват раните ми заради безумието ми.
Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
Превит съм и съвсем се прегърбих, цял ден ходя скърбейки.
Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
Защото слабините ми са пълни с огън и в плътта ми няма здраво място.
Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
Отпаднал съм и съвсем съкрушен; рева от стона на сърцето си.
Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
Господи, пред Теб е цялото ми желание и въздишането ми не е скрито от Теб.
HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
Сърцето ми тупти, силата ми ме остави, а светлината на очите ми — и тя не е у мен.
Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
Любимите ми и приятелите ми странят от раната ми и роднините ми стоят надалеч.
Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
И онези, които търсят живота ми, залагат примки, онези, които търсят злото ми, говорят за унищожение и цял ден замислят измама.
En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
Но аз съм като глух, не чувам, и като ням, който не отваря устата си.
Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
Да, аз съм като човек, който не чува, и в чиито уста няма оправдание.
Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
Защото на Теб се надявам, ГОСПОДИ, Ти ще отговориш, Господи Боже мой.
Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
Понеже казах: Да не тържествуват над мен! При подхлъзването на крака ми се големеят против мен.
Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
Защото съм близо до падане и болката ми е постоянно пред мен.
Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
Понеже признавам беззаконието си, наскърбен съм заради греха си.
Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
Но враговете ми са живи и многобройни и много са онези, които ме мразят без причина.
Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
И онези, които отплащат зло за добро, ми се противят, понеже следвам доброто.
En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
Не ме оставяй, ГОСПОДИ! Боже мой, от мен не се отдалечавай!
Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij. Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
Побързай да ми помогнеш, Господи, спасение мое!