Job 32

Toen hielden de drie mannen op van Job te antwoorden, dewijl hij in zijn ogen rechtvaardig was.
Тогава тези трима мъже престанаха да отговарят на Йов, защото той беше праведен в собствените си очи.
Zo ontstak de toorn van Elihu, den zoon van Baracheël, den Buziet, van het geslacht van Ram; tegen Job werd zijn toorn ontstoken, omdat hij zijn ziel meer rechtvaardigde dan God.
Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, сина на Варахиил, от рода на Рам. Гневът му пламна против Йов, защото оправдаваше себе си повече от Бога.
Zijn toorn ontstak ook tegen zijn drie vrienden, omdat zij, geen antwoord vindende, nochtans Job verdoemden.
Гневът му пламна и против тримата му приятели, защото, без да намерят отговор, бяха осъдили Йов.
Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.
А Елиу беше чакал Йов да говори, защото те бяха по-стари от него на дни.
Als dan Elihu zag, dat er geen antwoord was in den mond van die drie mannen, ontstak zijn toorn.
И когато Елиу видя, че в устата на тримата мъже нямаше отговор, гневът му пламна.
Hierom antwoordde Elihu, de zoon van Baracheël, den Buziet, en zeide: Ik ben minder van dagen, maar gijlieden zijt stokouden; daarom heb ik geschroomd en gevreesd, ulieden mijn gevoelen te vertonen.
И вузецът Елиу, синът на Варахиил, заговори и каза: Аз съм млад на дни, а вие сте стари, затова се посвених — не смеех да явя, каквото зная.
Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.
Аз казах: Нека дните да говорят и многото години на мъдрост да учат.
Zekerlijk de geest, die in den mens is, en de inblazing des Almachtigen, maakt henlieden verstandig.
Но в човека има дух и дъхът на Всемогъщия му дава разум.
De groten zijn niet wijs, en de ouden verstaan het recht niet.
Не винаги големите са мъдри и старите разбират правосъдие.
Daarom zeg ik: Hoor naar mij; ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
Затова казвам: Слушайте ме, и аз ще изявя, каквото зная.
Ziet, ik heb gewacht op ulieder woorden; ik heb het oor gewend tot ulieder aanmerkingen, totdat gij redenen uitgezocht hadt.
Ето, аз чаках да говорите вие, слушах разсъжденията ви, докато търсехте думи.
Als ik nu acht op u gegeven heb, ziet, er is niemand, die Job overreedde, die uit ulieden zijn redenen beantwoordde;
Слушах ви много внимателно, и ето, никой от вас не обори Йов, нито отговори на думите му.
Opdat gij niet zegt: Wij hebben de wijsheid gevonden; God heeft hem nedergestoten, geen mens.
Само да не кажете: Намерихме мъдрост! Бог ще го изобличи, а не човек.
Nu heeft hij tegen mij geen woorden gericht, en met ulieder woorden zal ik hem niet beantwoorden.
Но той към мен не е отправил думи и аз няма да му отговоря с вашите речи.
Zij zijn ontzet, zij antwoorden niet meer; zij hebben de woorden van zich verzet.
Те са смаяни и не отговарят вече, убягнаха им думите.
Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.
А аз да чакам ли, понеже не говорят, понеже спряха и не отговарят вече?
Ik zal mijn deel ook antwoorden, ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
И аз, от своя страна, ще отговоря; и аз ще изявя, каквото зная,
Want ik ben der woorden vol; de geest mijns buiks benauwt mij.
защото съм изпълнен с думи, духът ми вътре в мен ме принуждава.
Ziet, mijn buik is als de wijn, die niet geopend is; gelijk nieuwe lederen zakken zou hij bersten.
Ето, вътрешността ми е като неотворено вино, ще се пръсне като нови мехове.
Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.
Ще проговоря, за да си отдъхна, ще отворя устните си и ще отговоря.
Och, dat ik niemands aangezicht aanneme, en tot den mens geen bijnamen gebruike!
Само да не бъда към никого пристрастен и човек да не лаская —
Want ik weet geen bijnamen te gebruiken; in kort zou mijn Maker mij wegnemen.
защото не зная да лаская, иначе Създателят ми скоро би ме махнал.