Psalms 102

Modlitba chudého, když sevřín jsa, před Hospodinem vylévá žádosti své.
mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem
Hospodine, slyš modlitbu mou, a volání mé přijdiž k tobě.
oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Neskrývej tváři své přede mnou, v den ssoužení mého nakloň ke mně ucha svého; když k tobě volám, rychle vyslyš mne.
ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me
Nebo mizejí jako dým dnové moji, a kosti mé jako ohniště vypáleny jsou.
quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt
Poraženo jest jako bylina, a usvadlo srdce mé, tak že jsem chleba svého jísti zapomenul.
percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
Od hlasu lkání mého přilnuly kosti mé k kůži mé.
a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
Podobný jsem učiněn pelikánu na poušti, jsem jako výr na pustinách.
adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum
Bdím, a jsem jako vrabec osamělý na střeše.
vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum
Každý den utrhají mi nepřátelé moji, a posměvači moji proklínají mnou.
tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant
Nebo jídám popel jako chléb, a k nápoji svému slz přiměšuji,
quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui
Pro rozhněvání tvé a zažžený hněv tvůj; nebo zdvihna mne, hodils mnou.
a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me
Dnové moji jsou jako stín nachýlený, a já jako tráva usvadl jsem.
dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui
Ale ty, Hospodine, na věky zůstáváš, a památka tvá od národu až do pronárodu.
tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione
Ty povstana, smiluješ se nad Sionem, nebo čas jest učiniti milost jemu, a čas uložený přišel.
tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum
Nebo líbost mají služebníci tvoji v kamení jeho, a nad prachem jeho slitují se,
quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem
Aby se báli pohané jména Hospodinova, a všickni králové země slávy tvé,
et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam
Když by Hospodin vzdělal Sion, a ukázal se v slávě své,
quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua
Když by popatřil k modlitbě poníženého lidu, nepohrdaje modlitbou jejich.
respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum
Budeť to zapsáno pro budoucí potomky, a lid, kterýž má stvořen býti, chváliti bude Hospodina,
scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum
Že shlédl s výsosti svatosti své. Hospodin s nebe na zemi že popatřil,
quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est
Aby vyslyšel vzdychání vězňů, a rozvázal ty, kteříž již k smrti oddání byli,
ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis
Aby vypravovali na Sionu jméno Hospodinovo, a chválu jeho v Jeruzalémě,
ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem
Když se spolu shromáždí národové a království, aby sloužili Hospodinu.
cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino
Ztrápilť jest na cestě sílu mou, ukrátil dnů mých,
adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos
Až jsem řekl: Můj Bože, nebeř mne u prostřed dnů mých; od národu zajisté až do pronárodu jsou léta tvá,
dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui
I prvé nežlis založil zemi, a dílo rukou svých, nebesa.
a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli
Onať pominou, ty pak zůstáváš; všecky ty věci jako roucho zvetšejí, jako oděv změníš je, a změněny budou.
ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur
Ty pak jsi tentýž, a léta tvá nikdy nepřestanou. [ (Psalms 102:29) Synové služebníků tvých bydliti budou, a símě jejich zmocní se před tebou. ]
tu autem ipse es et anni tui non deficient