Proverbs 9

Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.
sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.
immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam
A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:
misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:
si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.
venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis
Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.
relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae
Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.
qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi
Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.
noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te
Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.
da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere
Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.
principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia
Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.
per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.
si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum
Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.
mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,
sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:
ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:
quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.
aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
Ale neví hlupec, že mrtví jsou tam, a v hlubokém hrobě ti, kterýchž pozvala.
et ignoravit quod gigantes ibi sint et in profundis inferni convivae eius