Psalms 31

Přednímu zpěváku, žalm Davidův.

Для дириґетна хору. Псалом Давидів.

V tebe, Hospodine, doufám, nedejž mi zahanbenu býti na věky, pro spravedlnost svou vysvoboď mne.

На Тебе надіюсь я, Господи, хай не буду повік засоромлений, визволь мене в Своїй правді!

Nakloň ke mně ucha svého, rychle vytrhni mne; budiž mi pevnou skalou a domem ohraženým, abys mne zachoval.

Нахили Своє ухо до мене, скоро мене порятуй, стань для мене могутньою скелею, домом твердині, щоб спас Ти мене!

Nebo skála má a hrad můj ty jsi, protož pro jméno své veď i doveď mne.

Бо ти скеля моя та твердиня моя, і ради Ймення Свого Ти будеш провадити мене й керувати мене!

Vyveď mne z leči, kterouž polékli na mne; nebo síla má ty jsi.

Ти витягнеш з пастки мене, що на мене таємно поставили, бо Ти сила моя!

V ruce tvé poroučím ducha svého, nebo jsi mne vykoupil, Hospodine, Bože silný a věrný.

У руку Твою доручаю я духа свого, і Ти мене визволиш, Господи, Боже правди!

Nenávidím těch, kteříž následují pouhých marností, nebo já v Hospodinu naději skládám.

Я зненавидив всіх, хто шанує бовванів марних, я ж надіюсь на Господа.

Plésati a radovati se budu v milosrdenství tvém, že jsi vzezřel na mé trápení, a poznal jsi v ssoužení duši mou.

Я буду радіти та тішитися в Твоїй милості, що побачив Ти горе моє, що приглянувся Ти до скорботи моєї душі,

Aniž jsi mne zavřel v ruce nepřítele, ale postavil jsi na širokosti nohy mé.

і мене не віддав в руку ворога, на місці розлогім поставив Ти ноги мої!

Smiluj se nade mnou, Hospodine, nebo jsem ssoužen, tak že usvadla zámutkem tvář má, duše má, i život můj.

Помилуй мене, Господи, бо тісно мені, від горя вже виснажилось моє око, душа моя й нутро моє,

Žalostí zajisté zhynulo zdraví mé, a léta má od úpění, zemdlena bídou mou síla má, a kosti mé vyprahly.

бо скінчилось життя моє в смутку, а роки мої у квилінні, моя сила спіткнулася через мій гріх, і виснажились мої кості!

U všech nepřátel svých jsem v pohanění, a nejvíce u sousedů, známým pak svým jsem strašidlem; kteříž mne vídají vně, utíkají přede mnou.

Я в усіх ворогів своїх став посміховищем, надто сусідам своїм, і страхіттям знайомим моїм, хто бачить надворі мене утікають від мене!

Vyšel jsem z paměti tak, jako mrtvý, učiněn jsem jako nádoba rozražená.

Я забутий у серці, немов той небіжчик, став я немов та розбита посудина...

Nebo slýchám utrhání mnohých, strach odevšad, když se proti mně spolu puntují, lstivě přemýšlejíce, jak by odjali duši mou.

Бо чую багато шептання, страхання навколо, як змовляються разом на мене, вони замишляють забрати мою душу,

Ale já v tobě naději skládám, Hospodine; řekl jsem: Bůh můj jsi ty.

а я покладаю надію на Тебе, о Господи, я кажу: Ти мій Бог!

V rukou tvých jsou časové moji, vytrhni mne z ruky nepřátel mých a těch, kteříž mne stihají.

В Твою руку кладу свою долю, Ти ж визволь мене від руки ворогів моїх і моїх переслідників!

Osvěť tvář svou nad služebníkem svým, zachovej mne pro milosrdenství své.

Хай засяє обличчя Твоє на Твого раба, та спаси мене в ласці Своїй,

Hospodine, ať nejsem zahanben, nebo jsem tě vzýval; nechať jsou zahanbeni bezbožníci, a skroceni v pekle.

Господи, щоб не бути мені посоромленим, що кличу до Тебе! Нехай посоромлені будуть безбожні, хай замовкнуть та йдуть до шеолу,

Oněmějte rtové lživí, kteříž mluví proti spravedlivému tvrdě, pyšně a s potupou.

нехай заніміють облудні уста, що гидоту говорять на праведного із пихою й погордою!

Ó jak veliká jest dobrotivost tvá, kterouž jsi odložil těm, jenž se bojí tebe, a kterouž jsi činíval doufajícím v tebe před syny lidskými.

Яка величезна Твоя доброта, яку заховав Ти для тих, хто боїться Тебе, яку приготовив для тих, хто на Тебе надіється перед людськими синами!

Ty je skrýváš v skrýši oblíčeje svého před vysokomyslností člověka, skrýváš je jako v stanu před jazyky svárlivými.

Ти їх у заслоні обличчя Свого заховаєш від людських тенет, Ти їх від лихих язиків у наметі сховаєш!

Požehnaný buď Hospodin, nebo prokázal ke mně divné milosrdenství své jako v městě ohraženém.

Благословенний Господь, що вчинив мені милість чудовну Свою в оборонному місті!

Já zajisté když jsem pospíchal, řekl jsem: Zavrženť jsem od očí tvých, ale ty jsi vyslyšel hlas pokorných modliteb mých, když jsem k tobě volal.

А я говорив у своїм побентеженні: Я відрізаний з-перед очей Твоїх! Та дійсно Ти вислухав голос благання мого, коли я до Тебе взивав...

Milujtež Hospodina všickni svatí jeho, neboť ostříhá věřících Hospodin, a též odplací vrchovatě tomu, kdož pýchu provodí. [ (Psalms 31:25) Zmužile sobě čiňte, (a posilní Bůh srdce vašeho), všickni, kteříž naději máte v Hospodinu. ]

Любіть Господа, усі святії Його, стереже Господь вірних, а гордому з лишком відплачує. Будьте сильні, і хай буде міцне ваше серце, усі, хто надію покладає на Господа!