Proverbs 15

Odpověd měkká odvracuje hněv, ale řeč zpurná vzbuzuje prchlivost.

Лагідна відповідь гнів відвертає, а слово вразливе гнів підіймає.

Jazyk moudrých ozdobuje umění, ale ústa bláznů vylévají bláznovství.

Язик мудрих то добре знання, а уста нерозумних глупоту висловлюють.

Na všelikém místě oči Hospodinovy spatřují zlé i dobré.

Очі Господні на кожному місці, позирають на злих та на добрих.

Zdravý jazyk jest strom života, převrácenost pak z něho ztroskotání od větru.

Язик лагідний то дерево життя, а лукавство його заламання на дусі.

Blázen pohrdá cvičením otce svého, ale kdož ostříhá naučení, opatrnosti nabude.

Зневажає безумний напучення батькове, а хто береже осторогу, стає розумніший.

V domě spravedlivého jest hojnost veliká, ale v úrodě bezbožného zmatek.

Дім праведного скарб великий, а в плоді безбожного безлад.

Rtové moudrých rozsívají umění, srdce pak bláznů ne tak.

Уста мудрих знання розсівають, а серце безглуздих не так.

Obět bezbožných ohavností jest Hospodinu, ale modlitba upřímých líbí se jemu.

Жертва безбожних огида для Господа, а молитва невинних Його уподоба.

Ohavností jest Hospodinu cesta bezbožného, toho pak, kdož následuje spravedlnosti, miluje.

Господеві огида дорога безбожного, а того, хто женеться за праведністю, Він кохає.

Trestání přísné opouštějícímu cestu, a kdož nenávidí domlouvání, umře.

Люта кара на того, хто путь оставляє, а хто осторогу ненавидить, той умирає.

Peklo i zatracení jest před Hospodinem, čím více srdce synů lidských?

Шеол й Аваддон перед Господом, тим більше серця синів людських!

Nemiluje posměvač toho, kterýž ho tresce, aniž k moudrým přistoupí.

Насмішник не любить картання собі, він до мудрих не піде.

Srdce veselé obveseluje tvář, ale pro žalost srdce duch zkormoucen bývá.

Радісне серце лице веселить, а при смутку сердечному дух приголомшений.

Srdce rozumného hledá umění, ale ústa bláznů pasou se bláznovstvím.

Серце розумне шукає знання, а уста безумних глупоту пасуть.

Všickni dnové chudého zlí jsou, ale dobromyslného hody ustavičné.

Нужденному всі дні лихі, кому ж добре на серці, у того гостина постійно.

Lepší jest maličko s bázní Hospodinovou než poklad veliký s nepokojem.

Ліпше мале у Господньому страху, ані ж скарб великий, та тривога при тому.

Lepší jest krmě z zelí, kdež jest láska, nežli z krmného vola, kdež jest nenávist.

Ліпша пожива яринна, і при тому любов, аніж тучний віл, та ненависть при тому.

Muž hněvivý vzbuzuje sváry, ale zpozdilý k hněvu upokojuje svadu.

Гнівлива людина роздражнює сварку, терпелива ж у гніві вспокоює заколот.

Cesta lenivého jest jako plot z trní, ale stezka upřímých jest vydlážená.

Дорога лінивого то терновиння, а путь щирих дорога гладка.

Syn moudrý obveseluje otce, bláznivý pak člověk pohrdá matkou svou.

Мудрий син тішить батька свого, а людина безумна погорджує матір'ю своєю.

Bláznovství jest veselím bláznu, ale člověk rozumný upřímo kráčeti směřuje.

Глупота то радість для нерозумного, а людина розумна дорогою простою ходить.

Kdež není rady, zmařena bývají usilování, ale množství rádců ostojí.

Ламаються задуми з браку поради, при численності ж радників сповняться.

Vesel bývá člověk z odpovědi úst svých; nebo slovo v čas příhodný ó jak jest dobré!

Радість людині у відповіді його уст, а слово на часі своєму яке воно добре!

Cesta života vysoko jest rozumnému proto, aby se uchýlil od pekla dole.

Путь життя для премудрого угору, щоб віддалюватись від шеолу внизу.

Dům pyšných vyvrací Hospodin, meze pak vdovy upevňuje.

Дім пишних руйнує Господь, але ставить межу для вдови.

Ohavností jsou Hospodinu myšlení zlého, ale čistých řeči vzácné.

Думки злого огида для Господа, але чисті для Нього приємні слова.

Kdož dychtí po lakomství, kormoutí dům svůj; ale kdož nenávidí darů, živ bude.

Зажерливий робить нещасним свій дім, хто ж дарунки ненавидить, той буде жити.

Srdce spravedlivého přemyšluje, co má mluviti, ale ústa bezbožných vylévají všelijakou zlost.

Серце праведного розмірковує про відповідь, а уста безбожних вибризкують зло.

Vzdálen jest Hospodin od bezbožných, ale modlitbu spravedlivých vyslýchá.

Далекий Господь від безбожних, але справедливих молитву Він чує.

To, což se zraku naskýtá, obveseluje srdce; pověst dobrá tukem naplňuje kosti.

Світло очей тішить серце, добра звістка підкріплює кості.

Ucho, kteréž poslouchá trestání života, u prostřed moudrých bydliti bude.

Ухо, що навчання життя вислуховує, буде перебувати між мудрими.

Kdo se vyhýbá cvičení, zanedbává duše své; ale kdož přijímá domlouvání, má rozum.

Хто напучування не приймає, той не дбає про душу свою, а хто слухається остороги, здобуде той розум.

Bázeň Hospodinova jest cvičení se moudrosti, a slávu předchází ponížení.

Страх Господній навчання премудрости, а перед славою скромність іде.