Job 27

Potom dále Job vedl řeč svou a řekl:

І Йов далі вів мову свою та й казав:

Živť jest Bůh silný, kterýž zavrhl při mou, a Všemohoucí, kterýž hořkostí naplnil duši mou,

Як живий Бог, відкинув Він право моє, і душу мою засмутив Всемогутній,

Že nikoli, dokudž duše má ve mně bude a duch Boží v chřípích mých,

і як довго в мені ще душа моя, і дух Божий у ніздрях моїх,

Nebudou mluviti rtové moji nepravosti, a jazyk můj vynášeti lsti.

неправди уста мої не говоритимуть, а язик мій не скаже омани!

Odstup ode mne, abych vás za spravedlivé vysvědčil; dokudž dýchati budu, neodložím upřímosti své od sebe.

Борони мене, Боже, признати вас за справедливих! Доки я не помру, своєї невинности я не відкину від себе,

Spravedlnosti své držím se, aniž se jí pustím; nezahanbíť mne srdce mé nikdy.

за свою справедливість тримаюся міцно, й її не пущу, моє серце не буде ганьбити ні одного з днів моїх,

Bude jako bezbožník nepřítel můj, a povstávající proti mně jako nešlechetník.

нехай буде мій ворог немов той безбожник, а хто повстає проти мене як кривдник!

Nebo jaká jest naděje pokrytce, by pak lakoměl, když Bůh vytrhne duši jeho?

Яка ж бо надія лукавому, коли відірве, коли візьме Бог душу його?

Zdaliž volání jeho vyslyší Bůh silný, když na něj přijde ssoužení?

Чи Бог вислухає його крик, коли прийде на нього нещастя?

Zdaliž v Všemohoucím kochati se bude? Bude-liž vzývati Boha každého času?

Чи буде втішатися він Всемогутнім? Буде кликати Бога за кожного часу?

Ale já učím vás, v kázni Boha silného jsa, a jak se mám k Všemohoucímu, netajím.

Я вас буду навчати про Божую руку, що є у Всемогутнього я не сховаю,

Aj, vy všickni to vidíte, pročež vždy tedy takovou marnost vynášíte?

таж самі ви це бачили всі, то чого ж нісенітниці плещете?

Ten má podíl člověk bezbožný u Boha silného, a to dědictví ukrutníci od Všemohoucího přijímají:

Така доля людини безбожної, це спадщина насильників, що отримають від Всемогутнього:

Rozmnoží-li se synové jeho, rozmnoží se pod meč, a rodina jeho nenasytí se chlebem.

Як розмножаться діти його то хіба для меча, а нащадки його не наситяться хлібом!

Pozůstalí po něm v smrti pohřbeni budou, a vdovy jeho nebudou ho plakati.

Позосталих по нім моровиця сховає, і вдовиці його не заплачуть...

Nashromáždí-li jako prachu stříbra, a jako bláta najedná-li šatů:

Якщо накопичить він срібла, немов того пороху, і наготує одежі, як глини,

Co najedná, to spravedlivý obleče, a stříbro nevinný rozdělí.

то він наготує, а праведний вдягне, а срібло невинний поділить...

Vystaví-li jako Arktura dům svůj, bude však jako bouda, kterouž udělal strážný.

Він будує свій дім, як та міль, й як той сторож, що ставить собі куреня,

Bohatý když umře, nebude pochován; pohledí někdo, anť ho není.

він лягає багатим, та більше не зробить того: свої очі відкриє й немає його...

Postihnou jej hrůzy jako vody, v noci kradmo zachvátí ho vicher.

Страхіття досягнуть його, мов вода, вночі буря украде його,

Pochytí jej východní vítr, a odejde, nebo vichřicí uchvátí jej z místa jeho.

східній вітер його понесе і минеться, і бурею схопить його з його місця...

Takové věci na něj dopustí Bůh bez lítosti, ačkoli před rukou jeho prudce utíkati bude.

Оце все Він кине на нього, і не змилосердиться, і від руки Його мусить той спішно втікати!

Tleskne nad ním každý rukama svýma, a ckáti bude z místa svého.

Своїми долонями сплесне над ним, і свисне над ним з свого місця...