Psalms 133

Píseň stupňů, Davidova. Aj, jak dobré a jak utěšené, když bratří v jednomyslnosti přebývají!

Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ. Ιδου, τι καλον και τι τερπνον, να συγκατοικωσιν εν ομονοια αδελφοι.

Jako mast výborná na hlavě, sstupující na bradu, bradu Aronovu, tekoucí až i na podolek roucha jeho.

Ειναι ως το πολυτιμον μυρον επι την κεφαλην, το καταβαινον επι τον πωγωνα, τον πωγωνα του Ααρων το καταβαινον επι το στομιον του ενδυματος αυτου

A jako rosa Hermon, kteráž sstupuje na hory Sionské. Nebo tu udílí Hospodin požehnání i života až na věky.

ως η δροσος του Αερμων, η καταβαινουσα επι τα ορη της Σιων διοτι εκει διωρισεν ο Κυριος την ευλογιαν, ζωην εως του αιωνος.