Psalms 107

Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.

Δοξολογειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.

Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,

Ας λεγωσιν ουτως οι λελυτρωμενοι του Κυριου, τους οποιους ελυτρωσεν εκ χειρος του εχθρου

A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.

και συνηγαγεν αυτους εκ των χωρων, απο ανατολης και δυσεως απο βορρα και απο νοτου.

Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.

Περιεπλανωντο εν τη ερημω, εν οδω ανυδρω ουδε ευρισκον πολιν δια κατοικησιν.

Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.

Ησαν πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων απεκαμνεν εν αυτοις.

Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,

Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων και ηλευθερωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων.

A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.

Και ωδηγησεν αυτους δι ευθειας οδου, δια να υπαγωσιν εις πολιν κατοικιας.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.

Διοτι εχορτασε ψυχην διψωσαν, και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν απο αγαθων.

Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,

Τους καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου, τους δεδεμενους εν θλιψει και εν σιδηρω

Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.

διοτι ηπειθησαν εις τα λογια του Θεου και την βουλην του Υψιστου κατεφρονησαν

Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.

δια τουτο εταπεινωσε την καρδιαν αυτων εν κοπω επεσον, και δεν υπηρχεν ο βοηθων.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.

Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εσωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων

Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.

εξηγαγεν αυτους εκ του σκοτους και εκ της σκιας του θανατου και τα δεσμα αυτων συνετριψεν.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.

διοτι συνετριψε πυλας χαλκινας και μοχλους σιδηρους κατεκοψεν.

Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.

Οι αφρονες βασανιζονται δια τας παραβασεις αυτων και δια τας ανομιας αυτων.

Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.

Παν φαγητον βδελυττεται η ψυχη αυτων, και πλησιαζουσιν εως των πυλων του θανατου.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

Τοτε βοωσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και σωζει αυτους απο των αναγκων αυτων

Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.

αποστελλει τον λογον αυτου και ιατρευει αυτους και ελευθερονει απο της φθορας αυτων.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου, και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.

και ας θυσιαζωσι θυσιας αινεσεως και ας κηρυττωσι τα εργα αυτου εν αγαλλιασει.

Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,

Οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν με πλοια, καμνοντες εργασιας εν υδασι πολλοις,

Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.

αυτοι βλεπουσι τα εργα του Κυριου και τα θαυμασια αυτου τα γινομενα εις τα βαθη

Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.

Διοτι προσταζει, και εγειρεται ανεμος καταιγιδος, και υψονει τα κυματα αυτης.

Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.

Αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων τηκεται υπο της συμφορας.

Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.

Σειονται και κλονιζονται ως ο μεθυων, και πασα η σοφια αυτων χανεται.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

Τοτε κραζουσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εξαγει αυτους απο των αναγκων αυτων.

Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.

Κατασιγαζει την ανεμοζαλην, και σιωπωσι τα κυματα αυτης.

I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.

Και ευφραινονται, διοτι ησυχασαν και οδηγει αυτους εις τον επιθυμητον λιμενα αυτων.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.

και ας υψονωσιν αυτον εν τη συναξει του λαου, και εν τω συνεδριω των πρεσβυτερων ας αινωσιν αυτον.

Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,

Μεταβαλλει ποταμους εις ερημον και πηγας υδατων εις ξηρασιαν

Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.

την καρποφορον γην εις αλμυραν, δια την κακιαν των κατοικουντων εν αυτη.

Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.

Μεταβαλλει την ερημον εις λιμνας υδατων και την ξηραν γην εις πηγας υδατων.

I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.

Και εκει κατοικιζει τους πεινωντας, και συγκροτουσι πολεις εις κατοικησιν

Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.

και σπειρουσιν αγρους και φυτευουσιν αμπελωνας, οιτινες καμνουσι καρπους γεννηματος.

Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.

Και ευλογει αυτους, και πληθυνονται σφοδρα, και δεν ολιγοστευει τα κτηνη αυτων.

A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,

Ολιγοστευουσιν ομως επειτα και ταπεινονονται, απο της στενοχωριας, της συμφορας και του πονου.

Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.

Επιχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω.

Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.

Τον δε πενητα υψονει απο της πτωχειας και καθιστα ως ποιμνια τας οικογενειας.

Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.

Οι ευθεις βλεπουσι και ευφραινονται πασα δε ανομια θελει εμφραξει το στομα αυτης.

Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?

Οστις ειναι σοφος ας παρατηρη ταυτα και θελουσιν εννοησει τα ελεη του Κυριου.