Proverbs 9

Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.
Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα
Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.
εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης
A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:
απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως,
Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:
Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους,
Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.
Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα
Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.
αφησατε την αφροσυνην και ζησατε και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως.
Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.
Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον.
Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.
Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει.
Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.
Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν.
Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου και επιγνωσις αγιων φρονησις.
Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.
Διοτι δι εμου αι ημεραι σου θελουσι πολλαπλασιασθη, και ετη ζωης θελουσι προστεθη εις σε.
Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.
Εαν γεινης σοφος, θελεις εισθαι σοφος δια σεαυτον και εαν γεινης χλευαστης, συ μονος θελεις πασχει.
Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.
Γυνη αφρων, θρασεια, ανοητος και μη γνωριζουσα μηδεν
A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,
καθηται εν τη θυρα της οικιας αυτης επι θρονου, εν τοις υψηλοις τοποις της πολεως,
Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:
προσκαλουσα τους διαβατας τους κατευθυνομενους εις την οδον αυτων
Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:
οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και προς τον ενδεη φρενων, λεγει προς αυτον,
Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.
Τα κλοπιμαια υδατα ειναι γλυκεα, και ο κρυφιος αρτος ειναι ηδυς.
Ale neví hlupec, že mrtví jsou tam, a v hlubokém hrobě ti, kterýchž pozvala.
Αλλ αυτος αγνοει οτι εκει ειναι οι νεκροι, και εις τα βαθη του αδου οι κεκλημενοι αυτης.