Proverbs 5

Synu můj, pozoruj moudrosti mé, k opatrnosti mé nakloň ucha svého,

Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου

Abys ostříhal prozřetelnosti, a rtové tvoji šetřili umění.

δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.

Nebo rtové cizí ženy strdí tekou, a měkčejší nad olej ústa její.

Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου

Poslední pak věci její hořké jsou jako pelyněk, ostré jako meč na obě straně ostrý.

το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.

Nohy její sstupují k smrti, krokové její hrob uchvacují.

Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.

Stezku života snad bys zvážiti chtěl? Vrtkéť jsou cesty její, neseznáš.

δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.

Protož, synové, poslechněte mne, a neodstupujte od řečí úst mých.

Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.

Vzdal od ní cestu svou, a nepřibližuj se ke dveřím domu jejího,

Απομακρυνον την οδον σου απ αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,

Abys snad nedal jiným slávy své, a let svých ukrutnému,

δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας

Aby se nenasytili cizí úsilím tvým, a práce tvá nezůstala v domě cizím.

δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,

I řval bys naposledy, když bys zhubil tělo své a čerstvost svou,

και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,

A řekl bys: Jak jsem nenáviděl cvičení, a domlouváním pohrdalo srdce mé,

και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,

A neposlouchal jsem hlasu vyučujících mne, a k učitelům svým nenaklonil jsem ucha svého!

και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.

O málo, že jsem nevlezl ve všecko zlé u prostřed shromáždění a zástupu.

Παρ ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.

Pí vodu z čisterny své, a prameny z prostředku vrchoviště svého.

Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου

Nechť se rozlévají studnice tvé ven, a potůčkové vod na ulice.

Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας

Měj je sám sobě, a ne cizí s tebou.

σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου

Budiž požehnaný pramen tvůj, a vesel se z manželky mladosti své.

η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.

Laně milostné a srny utěšené; prsy její ať tě opojují všelikého času, v milování jejím kochej se ustavičně.

Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.

Nebo proč bys se kochal, synu můj, v cizí, a objímal život postranní,

Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;

Poněvadž před očima Hospodinovýma jsou cesty člověka, a on všecky stezky jeho váží?

Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.

Nepravosti vlastní jímají bezbožníka takového, a v provazích hříchu svého uvázne.

Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.

Takovýť umře, proto že nepřijímal cvičení, a ve množství bláznovství svého blouditi bude.

Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.