Proverbs 4

Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.
Ακουσατε, τεκνα, παιδειαν πατρος, και προσεχετε να μαθητε συνεσιν.
Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.
Διοτι διδω εις εσας καλην διδασκαλιαν μη εγκαταλιπητε τον νομον μου.
Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,
Διοτι και εγω εσταθην υιος του πατρος μου, αγαπητος και μονογενης ενωπιον της μητρος μου
On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.
και με εδιδασκε και μοι ελεγεν, Ας κρατη η καρδια σου τους λογους μου φυλαττε τας εντολας μου και θελεις ζησει.
Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.
Αποκτησον σοφιαν, αποκτησον συνεσιν μη λησμονησης αυτην, μηδε εκκλινης απο των λογων του στοματος μου
Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.
μη εγκαταλιπης αυτην, και θελει σε περιφυλαττει αγαπα αυτην, και θελει σε διατηρει.
Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.
Η σοφια ειναι το πρωτιστον αποκτησον σοφιαν και υπερ πασαν αποκτησιν σου αποκτησον συνεσιν.
Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.
Αναλαβε αυτην και θελει σε υψωσει θελει σε δοξασει, οταν εναγκαλισθης αυτην.
Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.
Θελει επιθεσει επι την κεφαλην σου στεφανον χαριτων θελει σοι δωσει διαδημα δοξης.
Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.
Ακουε, υιε μου, και δεχθητι τους λογους μου και θελουσι πληθυνθη τα ετη της ζωης σου.
Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.
Σε διδασκω την οδον της σοφιας σε εμβιβαζω εις τριβους ευθειας.
Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.
Οταν περιπατης, τα βηματα σου δεν θελουσιν εισθαι εστενοχωρημενα και οταν τρεχης, δεν θελεις προσκοψει.
Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.
Δραξον την παιδειαν, μη αφησης αυτην φυλαττε αυτην, διοτι ειναι η ζωη σου.
Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.
Μη εισελθης εις την τριβον των ασεβων, και μη υπαγης εις την οδον των πονηρων.
Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.
Αποφευγε αυτην, μη περασης δι αυτης, εκκλινον απ αυτης και διαβα.
Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,
Διοτι αυτοι δεν κοιμωνται, εαν δεν κακοποιησωσι και ο υπνος αυτων αφαιρειται, εαν δεν υποσκελισωσιν.
Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.
Επειδη τρωγουσιν αρτον ασεβειας και πινουσιν οινον δυναστειας.
Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.
Η οδος ομως των δικαιων ειναι ως το λαμπρον φως, το φεγγον επι μαλλον και μαλλον, εωσου γεινη τελεια ημερα.
Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.
Η οδος των ασεβων ειναι ως το σκοτος δεν γνωριζουσι που προσκοπτουσιν.
Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.
Υιε μου, προσεχε εις τας ρησεις μου κλινον το ωτιον σου εις τα λογια μου.
Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.
Ας μη απομακρυνθωσιν απο των οφθαλμων σου φυλαττε αυτα εν τη καρδια σου
Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.
διοτι ειναι ζωη εις τους ευρισκοντας αυτα και ιασις εις πασαν αυτων την σαρκα.
Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.
Μετα πασης φυλαξεως φυλαττε την καρδιαν σου διοτι εκ ταυτης προερχονται αι εκβασεις της ζωης.
Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.
Αποβαλε απο σου σκολιοτητα στοματος, και διαστροφην χειλεων απομακρυνον απο σου.
Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.
Οι οφθαλμοι σου ας βλεπωσιν ορθα, και τα βλεφαρα σου ας κατευθυνωνται εμπροσθεν σου.
Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.
Σταθμιζε το βαδισμα των ποδων σου, και πασαι αι οδοι σου θελουσι κατευθυνθη.
Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.
Μη εκκλινης δεξια η αριστερα αποστρεψον τον ποδα σου απο κακου.