Proverbs 16

Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.

Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.

Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.

Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.

Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.

Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.

Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.

Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.

Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.

Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.

Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.

Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.

Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.

Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ αυτου.

Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.

Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.

Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.

Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου αλλ ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.

Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.

Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.

Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.

Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.

Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.

Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.

Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.

Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.

Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.

Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου αλλ ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.

V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.

Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.

Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.

Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον

Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.

Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.

Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.

Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.

Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.

Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.

Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.

Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.

Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.

Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.

Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.

Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην η δε παιδεια των αφρονων μωρια.

Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.

Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.

Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.

Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.

Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.

Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.

Člověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.

Ο εργαζομενος εργαζεται δι εαυτον διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.

Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.

Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.

Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.

Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.

Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.

Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην

Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.

Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.

Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.

Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.

Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.

Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.

Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.

Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.