Proverbs 15

Odpověd měkká odvracuje hněv, ale řeč zpurná vzbuzuje prchlivost.

Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον αλλ ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.

Jazyk moudrých ozdobuje umění, ale ústa bláznů vylévají bláznovství.

Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.

Na všelikém místě oči Hospodinovy spatřují zlé i dobré.

Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.

Zdravý jazyk jest strom života, převrácenost pak z něho ztroskotání od větru.

Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.

Blázen pohrdá cvičením otce svého, ale kdož ostříhá naučení, opatrnosti nabude.

Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.

V domě spravedlivého jest hojnost veliká, ale v úrodě bezbožného zmatek.

Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.

Rtové moudrých rozsívají umění, srdce pak bláznů ne tak.

Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν αλλ η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.

Obět bezbožných ohavností jest Hospodinu, ale modlitba upřímých líbí se jemu.

Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον αλλ η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.

Ohavností jest Hospodinu cesta bezbožného, toho pak, kdož následuje spravedlnosti, miluje.

Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.

Trestání přísné opouštějícímu cestu, a kdož nenávidí domlouvání, umře.

Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.

Peklo i zatracení jest před Hospodinem, čím více srdce synů lidských?

Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;

Nemiluje posměvač toho, kterýž ho tresce, aniž k moudrým přistoupí.

Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.

Srdce veselé obveseluje tvář, ale pro žalost srdce duch zkormoucen bývá.

Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.

Srdce rozumného hledá umění, ale ústa bláznů pasou se bláznovstvím.

Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.

Všickni dnové chudého zlí jsou, ale dobromyslného hody ustavičné.

Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.

Lepší jest maličko s bázní Hospodinovou než poklad veliký s nepokojem.

Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.

Lepší jest krmě z zelí, kdež jest láska, nežli z krmného vola, kdež jest nenávist.

Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.

Muž hněvivý vzbuzuje sváry, ale zpozdilý k hněvu upokojuje svadu.

Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.

Cesta lenivého jest jako plot z trní, ale stezka upřímých jest vydlážená.

Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας αλλ η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.

Syn moudrý obveseluje otce, bláznivý pak člověk pohrdá matkou svou.

Υιος σοφος ευφραινει πατερα ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.

Bláznovství jest veselím bláznu, ale člověk rozumný upřímo kráčeti směřuje.

Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.

Kdež není rady, zmařena bývají usilování, ale množství rádců ostojí.

Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.

Vesel bývá člověk z odpovědi úst svých; nebo slovo v čas příhodný ó jak jest dobré!

Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.

Cesta života vysoko jest rozumnému proto, aby se uchýlil od pekla dole.

Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.

Dům pyšných vyvrací Hospodin, meze pak vdovy upevňuje.

Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων στερεονει δε το οριον της χηρας.

Ohavností jsou Hospodinu myšlení zlého, ale čistých řeči vzácné.

Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.

Kdož dychtí po lakomství, kormoutí dům svůj; ale kdož nenávidí darů, živ bude.

Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου αλλ οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.

Srdce spravedlivého přemyšluje, co má mluviti, ale ústa bezbožných vylévají všelijakou zlost.

Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.

Vzdálen jest Hospodin od bezbožných, ale modlitbu spravedlivých vyslýchá.

Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.

To, což se zraku naskýtá, obveseluje srdce; pověst dobrá tukem naplňuje kosti.

Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν και η καλη φημη παχυνει τα οστα.

Ucho, kteréž poslouchá trestání života, u prostřed moudrých bydliti bude.

Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.

Kdo se vyhýbá cvičení, zanedbává duše své; ale kdož přijímá domlouvání, má rozum.

Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου αλλ οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.

Bázeň Hospodinova jest cvičení se moudrosti, a slávu předchází ponížení.

Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.