Job 12

Odpověděv pak Job, řekl:
Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε
V pravdě, že jste vy lidé, a že s vámi umře moudrost.
σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια.
I jáť mám srdce jako vy, aniž jsem zpozdilejší než vy, anobrž při komž toho není?
Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις δεν ειμαι κατωτερος υμων και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα;
Za posměch příteli svému jsem, kteréhož, když volá, vyslýchá Bůh; v posměchuť jest spravedlivý a upřímý.
Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται.
Pochodně zavržená jest (podlé smýšlení člověka pokoje užívajícího) ten, kterýž jest blízký pádu.
Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος.
Pokojné a bezpečné příbytky mají loupežníci ti, kteříž popouzejí Boha silného, jimž on uvodí dobré věci v ruku jejich.
Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν.
Ano zeptej se třebas hovad, a naučí tě, aneb ptactva nebeského, a oznámí tobě.
Αλλ ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει
Aneb rozmluv s zemí, a poučí tě, ano i ryby mořské vypravovati budou tobě.
η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη.
Kdo nezná ze všeho toho, že ruka Hospodinova to učinila?
Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα;
V jehož ruce jest duše všelikého živočicha, a duch každého těla lidského.
Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος.
Zdaliž ucho slov rozeznávati nebude, tak jako dásně pokrmu okoušejí?
Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου;
Při starcích jest moudrost, a při dlouhověkých rozumnost.
Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων.
Nadto pak u Boha moudrost a síla, jehoť jest rada a rozumnost.
Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις αυτος εχει βουλην και συνεσιν.
Jestliže on boří, nemůže zase stavíno býti; zavírá-li člověka, nemůže býti otevříno.
Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων.
Hle, tak zastavuje vody, až i vysychají, a tak je vypouští, že podvracejí zemi.
Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην.
U něho jest síla a bytnost, jeho jest ten, kterýž bloudí, i kterýž v blud uvodí.
Μετ αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων.
On uvodí rádce v nemoudrost, a z soudců blázny činí.
Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας.
Svazek králů rozvazuje, a pasem přepasuje bedra jejich.
Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον.
On uvodí knížata v nemoudrost, a mocné vyvrací.
Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους.
On odjímá řeč výmluvným, a soud starcům béře.
Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων.
On vylévá potupu na urozené, a sílu mocných zemdlívá.
Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων.
On zjevuje hluboké věci z temností, a vyvodí na světlo stín smrti.
Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου.
On rozmnožuje národy i hubí je, rozšiřuje národy i zavodí je.
Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα.
On odjímá srdce předním z lidu země, a v blud je uvodí na poušti bezcestné,
Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω
Aby šámali ve tmě bez světla. Summou, činí, aby bloudili jako opilý.
ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων.