Psalms 81

Přednímu z kantorů na gittit, Azafovi.

Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı’ya, Sevinç çığlıkları atın Yakup’un Tanrısı’na!

Plésejte Bohu, síle naší, prokřikujte Bohu Jákobovu.

Çalgıya başlayın, tef çalın, Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.

Vezměte žaltář, přidejte buben, harfu libou a loutnu.

[] Yeni Ay’da, dolunayda, Boru çalın bayram günümüzde.

Trubte trubou na novměsíce, v uložený čas, v den slavnosti naší.

Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, Yakup’un Tanrısı’nın ilkesidir.

Nebo toť jest ustavení v Izraeli, řád Boha Jákobova.

Tanrı Mısır’a karşı yürüdüğünde, Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:

Na svědectví v Jozefovi vyzdvihl jej, když byl vyšel proti zemi Egyptské, kdež jsme jazyk neznámý slýchati musili.

“Sırtındaki yükü kaldırdım, Ellerin küfeden kurtuldu” diyordu,

Osvobodil jsem, dí Bůh, od břemene rameno jeho, a ruce jeho nádob zednických zproštěny byly.

[] “Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, Meriva sularında seni sınadım. Sela

V ssoužení tom, když jsi volal, vytrhl jsem tě, vyslyšel jsem tě z skrýše hromu, zkušoval jsem tě při vodách sváru. Sélah.

“Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; Ey İsrail, keşke beni dinlesen!

Řeklť jsem: Slyš, lide můj, a osvědčím se tobě, ó Izraeli, budeš-li mne poslouchati,

[] Aranızda yabancı ilah olmasın, Başka bir ilaha tapmayın!

A nebude-li mezi vámi Boha jiného, a nebudeš-li se klaněti bohu cizímu.

Seni Mısır’dan çıkaran Tanrın RAB benim. Ağzını iyice aç, doldurayım!

Já jsem Hospodin Bůh tvůj, kterýž jsem tě vyvedl z země Egyptské, otevři jen ústa svá, a naplnímť je.

“Ama halkım sesimi dinlemedi, İsrail bana boyun eğmek istemedi.

Ale neuposlechl lid můj hlasu mého, a Izrael nepřestal na mně,

Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, Bildikleri gibi yaşasınlar diye.

A protož pustil jsem je v žádost srdce jejich, i chodili po radách svých.

Keşke halkım beni dinleseydi, İsrail yollarımda yürüseydi!

Ó byť mne byl lid můj poslouchal, a Izrael po cestách mých chodil,

Düşmanlarını hemen yere serer, Hasımlarına el kaldırırdım!

Tudíž bych já byl nepřátely jejich snížil, a na protivníky jejich obrátil ruku svou.

Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, Bu böyle sonsuza dek sürerdi.

A ti, kteříž v nenávisti mají Hospodina, úlisně by se jim poddávati musili, i byl by čas jejich až na věky. [ (Psalms 81:17) A krmil bych je byl jádrem pšenice, a medem z skály sytil bych je. ]

Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, Kayadan akan balla doyururdum.”