Psalms 107

Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.

[] RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.

Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,

Böyle desin RAB’bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,

A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.

Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.

Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.

Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.

Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.

Aç, susuz, Sefil oldular.

Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,

O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.

A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.

Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.

Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.

Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.

Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,

Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.

Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.

Çünkü Tanrı’nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi’nin öğüdünü.

Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.

Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.

O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;

Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.

Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!

Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.

Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.

Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.

Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.

Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.

İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.

Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.

Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!

A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.

Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O’nun yaptıklarını!

Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,

Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,

Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.

RAB’bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.

Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.

Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.

Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.

Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,

Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.

Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.

Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.

Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;

I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.

Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.

Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!

Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.

Yüceltsinler O’nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.

Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,

Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,

Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.

Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.

Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.

Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.

I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.

Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,

Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.

Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.

Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.

RAB’bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.

A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,

Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.

Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.

[] RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.

Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.

Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.

Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.

Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.

Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?

Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB’bin sevgisini dikkate alsın.