Job 33

Slyšiž tedy, prosím, Jobe, řeči mé, a všech slov mých ušima svýma pozoruj.

“Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.

Aj, jižť otvírám ústa svá, mluví jazyk můj v ústech mých.

Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.

Upřímost srdce mého a umění vynesou rtové moji.

Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.

Duch Boha silného učinil mne, a dchnutí Všemohoucího dalo mi život.

Beni Tanrı’nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu yaşam veriyor bana.

Můžeš-li, odpovídej mi, připrav se proti mně, a postav se.

Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.

Aj, já podlé žádosti tvé buduť místo Boha silného; z bláta sformován jsem i já.

Tanrı’nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.

Pročež strach ze mne nepředěsí tě, a ruka má nebudeť k obtížení.

Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.

Řekl jsi pak přede mnou, a hlas ten řečí tvých slyšel jsem:

“Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:

Čist jsem, bez přestoupení, nevinný jsem, a nepravosti při mně není.

‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.

Aj, příčiny ku potření mne shledal Bůh, klade mne sobě za nepřítele,

Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.

Svírá poutami nohy mé, střeže všech stezek mých.

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’

Aj, tím nejsi spravedliv, odpovídám tobě, nebo větší jest Bůh nežli člověk.

“Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.

Oč se s ním nesnadníš? Žeť všech svých věcí nezjevuje?

İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O’nunla çekişiyorsun?

Ano jednou mluví Bůh silný, i dvakrát, a nešetří toho člověk.

Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.

Skrze sny u vidění nočním, když připadá hluboký sen na lidi ve spaní na ložci,

Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,

Tehdáž odkrývá ucho lidem, a čemu je učí, to zpečeťuje,

Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;

Aby odtrhl člověka od skutku zlého, a pýchu od muže vzdálil,

Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,

A zachoval duši jeho od jámy, a život jeho aby netrefil na meč.

Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.

Tresce i bolestí na lůži jeho, a všecky kosti jeho násilnou nemocí,

İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.

Tak že sobě život jeho oškliví pokrm, a duše jeho krmi nejlahodnější.

Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.

Hyne tělo jeho patrně, a vyhlédají kosti jeho, jichž prvé nebylo vídati.

Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.

A tak bývá blízká hrobu duše jeho, a život jeho smrtelných ran.

Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.

Však bude-li míti anděla vykladače jednoho z tisíce, kterýž by za člověka oznámil pokání jeho:

“Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,

Tedy smiluje se nad ním, a dí: Vyprosť jej, ať nesstoupí do porušení, oblíbilť jsem mzdu vyplacení.

Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,

I odmladne tělo jeho nad dítěcí, a navrátí se ke dnům mladosti své.

Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.

Kořiti se bude Bohu, a zamiluje jej, a patřiti bude na něj tváří ochotnou; nadto navrátí člověku spravedlnost jeho.

Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı’nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.

Kterýž hledě na lidi, řekne: Zhřešilť jsem byl, a to, což pravého bylo, převrátil jsem, ale nebylo mi to prospěšné.

Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,

Bůh však vykoupil duši mou, aby nešla do jámy, a život můj, aby světlo spatřoval.

Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’

Aj, všeckoť to dělá Bůh silný dvakrát i třikrát při člověku,

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

Aby odvrátil duši jeho od jámy, a aby osvícen byl světlem živých.

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

Pozoruj, Jobe, poslouchej mne, mlč, ať já mluvím.

“İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.

Jestliže máš slova, odpovídej mi, nebo bych chtěl ospravedlniti tebe.

Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

Pakli nic, ty mne poslouchej; mlč, a poučím tě moudrosti.

Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”