Proverbs 5

Synu můj, pozoruj moudrosti mé, k opatrnosti mé nakloň ucha svého,

Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,

Abys ostříhal prozřetelnosti, a rtové tvoji šetřili umění.

Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.

Nebo rtové cizí ženy strdí tekou, a měkčejší nad olej ústa její.

Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

Poslední pak věci její hořké jsou jako pelyněk, ostré jako meč na obě straně ostrý.

Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.

Nohy její sstupují k smrti, krokové její hrob uchvacují.

Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.

Stezku života snad bys zvážiti chtěl? Vrtkéť jsou cesty její, neseznáš.

Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.

Protož, synové, poslechněte mne, a neodstupujte od řečí úst mých.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

Vzdal od ní cestu svou, a nepřibližuj se ke dveřím domu jejího,

Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

Abys snad nedal jiným slávy své, a let svých ukrutnému,

Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

Aby se nenasytili cizí úsilím tvým, a práce tvá nezůstala v domě cizím.

By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

I řval bys naposledy, když bys zhubil tělo své a čerstvost svou,

I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

A řekl bys: Jak jsem nenáviděl cvičení, a domlouváním pohrdalo srdce mé,

I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!

A neposlouchal jsem hlasu vyučujících mne, a k učitelům svým nenaklonil jsem ucha svého!

Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

O málo, že jsem nevlezl ve všecko zlé u prostřed shromáždění a zástupu.

Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.

Pí vodu z čisterny své, a prameny z prostředku vrchoviště svého.

Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

Nechť se rozlévají studnice tvé ven, a potůčkové vod na ulice.

Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.

Měj je sám sobě, a ne cizí s tebou.

Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

Budiž požehnaný pramen tvůj, a vesel se z manželky mladosti své.

Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.

Laně milostné a srny utěšené; prsy její ať tě opojují všelikého času, v milování jejím kochej se ustavičně.

Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

Nebo proč bys se kochal, synu můj, v cizí, a objímal život postranní,

Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?

Poněvadž před očima Hospodinovýma jsou cesty člověka, a on všecky stezky jeho váží?

Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.

Nepravosti vlastní jímají bezbožníka takového, a v provazích hříchu svého uvázne.

Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.

Takovýť umře, proto že nepřijímal cvičení, a ve množství bláznovství svého blouditi bude.

Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.